De terugkeer naar het gebeurt vouw vaak als gevolg van echtscheiding, familie ruzies, huisvesting problemen of financiële problemen.
Maar is het echt zo slecht als een volwassene woont met zijn ouders? En kunnen we doen om samenleven verschillende generatiesrustig en comfortabel?
Ik keer terug naar mijn ouders hebben niet alleen economische en sociale maar ook psychologische redenen.Voor velen is het de enige plek waar u zich emotioneel veilig en comfortabel. Vooral als in de kindertijd en tienerjaren, heb je in harmonie met hun ouders gewoond en heb altijd het gevoel hun liefde en steun. Zo'n gelukkige jeugdige ervaring, als je het niet kunt verplaatsen naar een nieuwe onafhankelijke leven, kan veroorzaken van jongeren teleurstelling in de nieuwe partnerschaps- en hen terug te brengen, in ieder geval tijdelijk, onder de ouderlijke vleugel.
U terug, maar "in een andere rivier."En dan misschien de teleurstelling - beide met één en met de andere hand. Ouders zijn blij om de baby, maar u kunt vinden dat ze nu leven met een gevoel van ongeplande aanwezigheid vreemd, zelfs als ze tactvol er niet over praten. Vooral als het rendement is niet alleen een mislukking op het persoonlijke vlak, maar met het gebrek aan professionele succes.
Als u terug naar de kudde, om nieuwe regels van het hostel te ontwikkelen.Verdeel het gebied, toe te wijzen verantwoordelijkheden en het aandeel van de financiële participatie.
Zelfs als u geen inkomen, kunt u helpen de ouders iets te koken, fix, online-verbinding. Het is belangrijk om te beseffen dat je niet terug te gaan naar zijn huis, en het huis van zijn ouders. Zich te gedragen als een verantwoordelijke en volwassen en niet als een verwend kind of eeuwige student.
Persoonlijke ruimte.Onze appartementen zijn niet ontworpen voor deze methode van het hostel, waar meerdere generaties samenleven. Vooral als het gaat om het samenleven van twee koppels onder hetzelfde dak. Dit gemeente-leven is het voorkomen van seksuele relaties beide paren. Beperktheid beperkt de vrijheid van meningsuiting van gevoelens, waardoor het onmogelijk is voor de harmonie van relaties.
Niet om zijn persoonlijke leven te begraven, nsihologi geadviseerd, maakt niet uit hoe harmonieus is de relatie met de ouders: "Zes maanden van samenleven, maar niet meer. Dit is genoeg om te herstellen en te helen de wonden. "
En zorg ervoor dat over vragenKinderen iets van hun ouders nodig?
