Ik zag hem aan de andere kant. Mijn favoriete en geliefde man.
We hebben nog nooit een relatie hadden, waren we in de status van vrienden die wel eens ontmoet.
Ik werd verliefd, en hij gebruikte me.
Hij was zhostok mij als iemand die krijgt zijn net als dat, zonder het ervaren van gevoelens voor een vrouw. Ik leed en leed, weende en zocht vergaderingen beefde wanneer hij de buurt was.
I "break" uit de wens om knuffel hem dichter en ingeademd zijn geur. Maar, helaas, om dit te doen was het onmogelijk.
We hadden niet eens te kussen ooit. Op onze vergaderingen, altijd meteen krijgen we tot zaken komen.
Ik voelde me walgelijk achteraf, maar het was de enige manier om met hen een beetje. En hij niet de zorg over mij.
De tevredenheid van fysiologische behoeften, niets meer.
Ik wist niet eens proberen om een gesprek over gevoelens, of iets meer te starten, wist ik dat ik hem niet nodig had. En hij zegt dat ik niet wil horen, en dit zal me meer pijn veroorzaken.
Of hij besluit om te binden, die ik niet wil.
Ik moest genoegen nemen met de kruimels, die hij bood.
Ik begrijp dat mijn toestand - is de laagste kaste, dat ik niets voor hem. Maar ik kon niet doorbreken deze vicieuze cirkel. Ik hem pijn doen, was ik verliefd. En het idee dat we stoppen om te chatten, reed me gek. Het lijkt erop dat ik niet zal overleven als we stoppen met onze bijeenkomsten.
Geleidelijk aan onze relaties, als ze kunnen worden genoemd, heel verdwenen. Hij antwoordde droogjes aan mijn boodschappen en aanbiedingen te ontmoeten.
Toen we elkaar ontmoetten met vrienden, vertelde hij me dat dating iemand, ergens wandelingen, nieuwe mensen ontmoeten, en dat is net zoiets als hij iemand heeft verscheen.
Ik was stil, het verbergen van de pijn en jaloezie.
Hij glimlachte, en ik wilde schreeuwen. Schreeuwen over hoe ik hou van hem. Maar je kunt niet.
En ik zie ze samen. Ze zijn met handen en lachen, iets bespreken. Hij is blij, open en zag er niet zo hard en ongevoelig man, terwijl hij naast me was.
Ik draai me om en ga de andere kant op, zodat God zijn blik niet verbieden te voldoen. In de ogen van de tranen in mijn ogen, en in haar keel. Ik kon nauwelijks nog een woord te spreken, liep langs hen.
Dus gewoon weglopen.
Hij is gelukkig, ik ben verpletterd.
Ik weet dat het mijn schuld, ik weet het, en ik misbruik mezelf, niet hem.
Maar de pijn dit betekent niet minder geworden.
Laat deze fouten niet te maken, is het beter om het punt meer te zetten en is moeilijker te doen.
Bedankt voor het lezen. Als u geïnteresseerd bent in deze goederen, neem dan zet je vinger omhoog en zich abonneren op het kanaal :) Dit zal me helpen om de relevantie te begrijpen en verder te ontwikkelen.
