Het correct vormen van een komkommerstruik is een nogal lastige en gecompliceerde zaak. Het concept van gieten omvat immers veel parameters. Acties gericht op het vergroten van de vruchtbaarheid en het verbeteren van de gezondheid van de plant zijn daarmee gerelateerd.
Veel zomerbewoners geloven dat een struik kan worden gevormd door een extra stengel en zijscheuten af te snijden. Maar deze benadering is fundamenteel verkeerd en zelfs schadelijk. Het is belangrijker om de bladeren te verwijderen dan de extra stengels.
Overigens geeft het knijpen van de struik een toename van het aantal eierstokken, maar door de bladeren te verwijderen, kunnen deze eierstokken sterker worden en de ziekte niet oplopen. De plant blijft gezond en krijgt frisse lucht. Dit is erg belangrijk voor de vruchtgroei.
Hoe een blad te identificeren dat niet nodig is voor een plant
Als we het hebben over het verwijderen van bladeren, bedoelen we natuurlijk niet het volledig verwijderen van de bladeren. En zelfs niet het meeste. Alleen die gebieden worden verwijderd die de goede ontwikkeling van de wijnstok verstoren. De bladeren van een komkommer zijn immers een heel belangrijk hulpmiddel waarmee de struik voeding krijgt. Als er te veel bladeren worden verwijderd, kan de plant afsterven. Maar zelfs als de struik het overleeft, krijg je er geen komkommers van.
De bladeren moeten puntsgewijs en uiterst voorzichtig worden afgescheurd en proberen de stengel niet te beschadigen. Nu zal ik uitleggen hoe en welke bladeren je kunt en moet verwijderen.
1. Oude onderste bladeren.
Als het vel zijn doel al heeft gediend, moet het worden verwijderd. Hij profiteert niet alleen niet, maar trekt ook voedingsstoffen aan zichzelf af.
Je hebt waarschijnlijk gezien dat de bladeren van onderaf verdord en traag beginnen te lijken, ze van kleur veranderen. De plant heeft dergelijke bladeren niet nodig. Ze kunnen veilig worden afgescheurd of afgesneden als netheid niet uw sterke punt is.
Je zou kunnen denken dat de bladeren geel worden door een gebrek aan voedingsstoffen of vocht. Dit is in feite niet het geval. Geef het allemaal op tijd de schuld. Deze bladeren zijn gewoon heel oud. De plant heeft voor zichzelf al een waardige vervanger opgebouwd en heeft deze niet nodig.
2. Groeipunt.
Voor een aantal soorten moet je het uiterste deel van de wijnstok afknijpen. Het is beter om dit samen met de laatste bladeren te doen. Deze techniek wordt in de regel toegepast nadat de plant 4 echte, volle bladeren heeft losgelaten. Anders zal het ontbreken van groene massa en een lage opname van voedingsstoffen merkbaar zijn.
Als er veel onvruchtbare bloemen in de struik zijn, is deze procedure buitengewoon nuttig, omdat dan laterale scheuten worden gevormd, ze ook een kleur en een eierstok vormen. Dienovereenkomstig stijgt de opbrengst. Door te knijpen kan de plant extra wijnstok (en) vrijgeven. U zult zeker tevreden zijn met de oogst van deze struik.
3. Zijranken
Je kunt de zijscheuten natuurlijk samen met de bladeren verwijderen. Ja, helemaal. Hier wordt de plant alleen maar beter van. Dan beginnen zich vruchten te vormen op de hoofdtak. Niet alle scheuten kunnen worden verwijderd en niet volledig. Vaak is er gewoon een krachtig knijpen van extra zijranken. Hier moet je naar de struik zelf en zijn vruchtzetting kijken.
4. Zieke bladeren.
Als het blad om de een of andere reden bevlekt raakt, geel wordt en er niet uitziet zoals een volwaardig komkommerblad eruit zou moeten zien, dan moet het worden verwijderd. Vaak veranderen de bladeren van kleur tijdens de groei van komkommers. Soms gebeurt dit door gebrek aan voeding of door tijd (ouderdom van het blad). Dit kan worden waargenomen bij een sterke weersverandering. Bladeren zijn niet bestand tegen temperatuurveranderingen en reageren er op dezelfde manier op. Als alle bladeren van kleur zijn veranderd, hoeft u de struik niet zonder kroon te verlaten. Het is noodzakelijk om een gevoel voor verhoudingen op te nemen en alleen die bladeren te verwijderen die zeker niet in staat zullen zijn om hun functie te vervullen.
5. Dichte groene massa.
Als er te veel bladeren aan een tak zitten, moeten ze worden uitgedund. Hierdoor kunnen licht, zon en lucht de verbindingen binnendringen. Dat heeft een gunstig effect op de productiviteit.
