Veel moeders en vaders vragen zich af waarom hun volwassen kinderen zelden bellen, ze komen ook zelden, en soms gaat de communicatie helemaal niet goed. Ze hebben tenslotte, zoals ze zelf beweren, al hun kracht, middelen, zenuwen en gezondheid aan hun kinderen besteed, 's nachts niet genoeg geslapen, bezorgd, behandeld... Waarom zulke ondankbaarheid?
Als u bekend bent met dit onderwerp, moet u misschien de redenen voor dit gedrag van uw volwassen kinderen begrijpen? En ik denk ook dat dit artikel nuttig zal zijn voor die ouders van wie de kinderen nog klein zijn. Misschien kun je iets in jezelf, in je gedrag en in je houding ten opzichte van je kroost veranderen, zodat je later op oudere leeftijd niet 'ontwart'.
Dus waarom haten volwassen kinderen hun ouders?
Ouders zijn er altijd vast van overtuigd geweest dat ze gelijk hadden
Van kinds af aan beschouwen veel ouders hun kinderen als machteloze schepsels die niet in staat zijn hun standpunt kenbaar te maken. Maar kinderen en ouders kunnen verschillende visies hebben op dezelfde situatie. Dus wees niet zo koppig. Laat uw kind zijn eigen mening uiten, en geef uw kind het recht om zijn mening te delen, zelfs als u het er niet mee eens bent.
Ouders weten niet wat er in het leven van hun kinderen is gebeurd
Dit geldt voor kinderen die al opgroeien en opgroeien. Je kunt niet precies weten wat er in hun leven is gebeurd, welke slagen ze hebben meegemaakt. Misschien waren ze, om je zenuwen te beschermen, stil over de pijn die ze in hun ziel en hart hadden, dus denk niet dat je altijd weet wat hen precies zorgen baart.
Ouders zien volwassen kinderen nog steeds hun baby's
Welnu, het is duidelijk dat voor elke moeder haar zoon of dochter altijd geliefde baby's zullen zijn. Ouders herinneren zich hoe onhandig de zoon was en dat de dochter niet altijd orde op zaken stelde in haar kamer. Maar de tijd is verstreken, en de volwassen onhandige jongen heeft al heel lang een eigen bedrijf, en de slordige meid heeft veel bereikt op professioneel gebied en wordt gerespecteerd door de medewerkers. Herinner hen niet aan het verleden, kleineer hun waardigheid niet.
Ouders denken dat hun kinderen zich geen zorgen meer maken over echtscheiding
Ouders hebben het mis! Voor elk kind zijn zowel mama als papa even dierbaar, en ze willen hun hart niet in twee helften verdelen. Daarom hoeft u niet te doen alsof u niet dezelfde pijn heeft gehad, maar moet u aan de kinderen toegeven dat u het niet kon voorkomen en dat u spijt heeft van wat er is gebeurd. En het belangrijkste is om uw kinderen duidelijk te maken dat het niet hun schuld is bij uw scheiding!
Ouders laten hun kinderen niet hun leven leiden
De volwassen kinderen hebben hun eigen leven. Ze hebben misschien een andere levensstijl, ze hebben het recht om hun eigen beslissingen te nemen, mensen te ontmoeten en te communiceren met wie ze willen. Ze zijn niet verplicht om bij elke stap die ze zetten zich te melden, ze zijn niet verplicht naar je mening te luisteren, ze zijn gegroeid!
Ouders respecteren de persoonlijke grenzen van het kind niet
Dit is al van kinds af aan aan de gang. Zelfs als je kind nog klein is, moet hij zijn eigen persoonlijke ruimte hebben, hij heeft het recht om alleen te zijn, rustig naar muziek te luisteren, te lezen, na te denken. Deze grenzen kunnen met de leeftijd strenger worden, en ouders moeten leren binnen die grenzen te blijven. U kunt niet binnengaan met vragen over wat u niet aangaat, u kunt niet instemmen met uw advies, de plannen van het kind verpesten, enz.
Ouders luisteren, maar horen kinderen niet
Het is niet alleen belangrijk om te doen alsof u naar uw kind luistert, maar om hem ook echt te horen. Je kunt hem niet onderbreken, zinnen voor hem afmaken, omdat je hem niet de kans geeft om zich open te stellen, een mening te uiten.
Ouders kiezen voor een van de kinderen
Denk hier eens over na terwijl uw kinderen nog jong zijn. Als ze ruzie hebben, kies dan niet voor een van de kinderen. U kunt de een niet veroordelen en de ander steunen. Dit zijn allebei uw kinderen, u moet ze hetzelfde behandelen!
Ouders gebruiken een tussenpersoon om te communiceren
Soms zijn ouders niet in staat om zelf een relatie met hun kinderen aan te gaan en beginnen ze grootouders, tantes / ooms, enz. Aan te trekken om te helpen. Bedenk dat er situaties zijn die niet uit het gezin kunnen worden gehaald, misschien wil uw kind dat er enige informatie exclusief tussen blijft u.
Ouders vinden dat ze het recht hebben om het leven van het kind te beheersen
Het is best moeilijk om je eigen kracht los te laten, vooral in die gezinnen waar mama bijvoorbeeld zelf haar kinderen grootbracht of waar papa als vuur werd gevreesd. Bedenk hoe moeilijk het voor u zal zijn om uw band met uw kind te verbeteren. Bemoei je niet met zijn leven, doe een stap achteruit en wacht op het moment waarop je hulp nodig is. Dit gedrag zorgt ervoor dat kinderen je respecteren!
Ouderschap gaat niet alleen over het baren van een kind, aankleden, schoenen en eten. Het is hard werken dat dag in dag uit plaatsvindt. Maak deze fouten niet zo nu en dan, als je niet alleen op oudere leeftijd wilt worden gelaten ...
