Het voorstel van Kiimet-khanim voor Elif was onverwacht. De vrouw bood aan om draagmoeder te worden, en in ruil daarvoor zou ze de operatie voor haar zus betalen en een goede advocaat voor haar moeder inhuren.
Kiimet-khanum vervulde een deel van haar afspraak, maar ze zei tegen de advocaat dat ze zich niet haastte om Elifs moeder naar buiten te slepen.
Elif was Kaymet-khanim dankbaar, ze geloofde oprecht dat de moeder van Kahraman er alles aan deed om Sultan-khanim te bevrijden. Maar alles wat geheim is, zal vroeg of laat duidelijk worden, en Elif realiseert zich dat Kiimet-khanim haar heeft bedrogen.
Nadat ze uit het ziekenhuis zijn ontslagen, besluiten Elif en haar zus hun moeder te bezoeken.
Op een date vertelt Sultan-khanym zijn dochter dat een meisje dat rechten studeert bij haar in de cel zit.
Volgens het meisje had Sultan-khanym vanwege zelfverdediging zelfs na de eerste hoorzitting uit de kast kunnen komen. En ze gaf het telefoonnummer van haar leraar.
Elif belde de leraar en hij bevestigde zijn woorden. Daarna belde Elif de advocaat van haar moeder, maar hij zei dat hij de zaak niet met haar zou bespreken, en dat hij zich voor alle vragen tot Kiimet-khanim wilde wenden.
Hier realiseerde Elif zich dat de moeder van Kahraman een dubbelspel speelde en ging naar haar kamer.
Kiimet-khanim zei dat het nog geen tijd was. Als Sultan Khanym nu naar buiten komt, zal ze onmiddellijk begrijpen dat haar dochter zwanger is, en dit zal veel vragen en verontwaardiging oproepen.
Elif eiste dat de Hanım alles zou doen zodat haar moeder uit de gevangenis zou komen en dat ze niet langer zou wachten. En als protest verliet ze samen met haar zus het huis van de Uruk-khans.
Qiymet-khanim heeft geen andere keuze dan de advocaat Sultan-khanim uit de detentiecentra te laten halen. Maar tot dat moment zal Sultan-khanym tijd hebben om van zichzelf een vijand in de cel te maken.
