De altijd vriendelijke en warme relatie tussen Qiimet-khanum en zijn jongste schoondochter groeide uit tot voortdurende verwijten en beledigingen.
Defne gaf Kahramans moeder de schuld voor het ruïneren van hun huwelijk. Het was tenslotte Kiimet die, zonder medeweten van de kinderen, de beslissing nam dat Elif de moeder van haar kleinzoon zou worden.
Kiimet wilde natuurlijk niet zo'n uitkomst en bij het nemen van een beslissing hoopte ze dat dit geheim met haar zou verdwijnen. Maar Defne kwam erachter dat ze niet de moeder van dit kind is. En nadat ze de waarheid had leren kennen, wilde ze niet het kind van iemand anders opvoeden, ook al is dit kind erg belangrijk voor haar geliefde echtgenoot.
Kiimet probeerde te praten, om Defne uit te leggen dat ze schuldig was, maar wat er was gedaan, kon niet worden teruggegeven. Maar elke keer kwam ik misverstanden en beledigingen tegen.
Kiimet-khanim was zo'n houding ten opzichte van zichzelf moe en dreigde Defna dat als ze niet kalmeerde, ze ervoor zou zorgen dat Defne Kahraman niet eens zou benaderen zonder haar toestemming, ondanks het feit dat ze hem zou omhelzen.
Maar Defne was er zeker van dat Qiymet-khanum niets zou kunnen doen en bij elke gelegenheid aarzelde ze niet haar de schuld te geven van wat er was gebeurd.
Hier maakte Kiymet-khanim zelf een grove fout, waardoor ze bijna haar man en zoon verloor - ze nam Elif mee voor een abortus.
En om het goed te maken voor haar zoon en zichzelf in zijn ogen te rechtvaardigen, liet Kiymet Kahraman het drankje zien dat Defne in de melk van Elif had gegoten.
Dat gezegd hebbende, het is het gif van de slang, je vrouw. Het is waar dat Kiimet hier loog, zeggend dat zij het was die Defna ervan weerhield het kind van Elif en Kahraman kwijt te raken.
Kahraman had zo'n gemeenheid niet verwacht van zijn vrouw, hij begreep dat nu bij hem niet de Defne is, van wie hij ooit hield.
