Toen sultan Suleiman hoorde dat grootvizier Ibrahim Pasha een beeldhouwer uitnodigde om zijn paleis te creëren zijn standbeeld, nam hij deze actie als een persoonlijke belediging, aangezien de pasja de plaats wil innemen Suleiman.
De sultan gaf opdracht om Ibrahim Pasha naar zijn kamers te brengen, waar al een standbeeld van de Pasha stond.
De sultan herinnerde Ibrahim aan de zin die hij per ongeluk uit de Pasja hoorde:
"Op zeven heuvels, hoofdsteden van drie continenten, omgeven door twee zeeën. De volkeren van de aarde zullen hun knieën buigen voor mijn standbeelden en mij een eed afleggen. "
Sultan Suleiman vroeg de grootvizier wat hem motiveerde: zwarte trots of een dorst naar macht. Is het echt niet genoeg voor hem dat hij de tweede persoon in het paleis is en enorme privileges heeft.
Suleiman trok zijn zwaard en nam het hoofd van het standbeeld van de pasja af, met de woorden:
“In mijn staat durft niemand standbeelden te leggen behalve de mijne. En degene die mij ongehoorzaam is, zal een waardige straf krijgen.
Ibrahim Pasha besefte dat het oordeel van het lot ongrijpbaar was en hij verloor het vertrouwen van de sultan. Toen gaf de Pasja het zegel dat hem was toevertrouwd aan de sultan en vroeg om zijn ontslag.
Sultan Suleiman nam stilletjes het zegel en de Pasja ging naar het jachthuis om zijn oordeel af te wachten.
Maar het is erg moeilijk voor Suleiman om een beslissing te nemen, omdat Ibrahim Pasha jarenlang niet alleen zijn rechterhand en de echtgenoot van zijn zus was, maar ook een vriend die meer dan eens zijn leven redde.
