Daye, die had gehoord over de liefdesrelatie van Nigar - Kalfa en Ibrahim, besloot voor de tweede keer met Nigar te trouwen, zodat er geen vieze gedachten in haar hoofd zouden komen.
Daye vertrouwde de eunuch Sumbühl toe om een waardige bruidegom voor haar geliefde bediende te vinden. De trouwe dienaar vond snel een waardige kandidaat voor echtgenoten Nigar, een rijke koopman die drie jaar geleden weduwe was.
Natuurlijk maakte het huwelijk geen deel uit van de plannen van Nigar, dus vroeg ze om hulp van de tweede eunuch Gul - ja.
De bediende was al heel lang in het geheim verliefd op Nigar en stond altijd klaar om te helpen, en deze keer hielp hij mee met het spelen van een uitvoering, waarna de koopman zelf vluchtte voor de toekomstige bruid.
Gul - ja, bevochtigde zijn zakdoek met een soort vloeistof, die rood wordt na het hoesten.
Toen de koopman naar de bruid met geschenken kwam kijken, begon Nigar in een zakdoek te hoesten, en liet hem toen, alsof hij per ongeluk was, laten vallen.
Toen de koopman de zakdoek zag, vroeg hij, bang, waarom de bruid ziek was.
Toen kalmeerde Gul-aha hem door te zeggen:
- Er is niets mis met consumptie, bloed en melk, en als het goed wordt behandeld, gaat Nigar nog 3 jaar mee.
De koopman vluchtte in angst de kamer uit en liet zijn geschenken achter.
En nigar - kalfa en Gul - aha lachend, triomfantelijk, en alleen Sumbul lachte niet, omdat hij het was die door Daya werd geïnstrueerd om een waardige bruidegom te vinden.
Met Daye besloot Nigar in zichzelf te praten en vertelde haar resoluut dat ze van Ibrahim hield en met niemand anders zou trouwen.
Daya had niets anders over dan Nigar bij te houden, omdat ze van haar hield als een dochter en haar niet voor niets zou verraden.
