Mihrimah - de sultan - onderscheidde zich altijd door haar moed en durf, wat haar niet belette haar tantes op het juiste moment eraan te herinneren wie voor hen was. Zij is de minnares - de dochter van Khyurrem - de sultan en de heerser van de wereld zelf.
Shah - sultan en Khatije - sultan hielden niet van Alexandra Anastasia Lisowska, en gaven zich vaak over aan beschimpingen en beledigingen tegen haar, niet in verlegenheid gebracht door de aanwezigheid van kinderen en bedienden.
Mihrimah zette meer dan eens de "arrogante" tantes op hun plaats, maar tegelijkertijd probeerde ze altijd terughoudend te blijven. De ontvoering van moeder voor Mihrimah was echter de druppel, want ze raadde wie erachter zat.
De betrokkenheid van Hatice - de sultan bij de ontvoering - werd bewezen, maar Mihrimah was er zeker van dat tante Shah - de sultan hier ook bij betrokken was.
Mihrimah toonde openlijk een hekel aan de sjah-sultan, en toen de sultan op een andere veldtocht ging, vertelde ze haar dat de tante niets te doen had in het paleis totdat de soeverein terugkeerde van de veldtocht.
'Ik wil je stem niet zien of horen. Tot de terugkeer van de heer, wil ik je niet in het paleis zien.
Anders verliest Merjan zijn hoofd.
Ik speel dit plot keer op keer. Mihrimah duidelijk en begrijpelijk uitgelegd aan tante wie is wie.
In korte tijd slaagde ze in datgene waar Khyurrem, de sultan, al jaren naar streefde, om zich te ontdoen van de arrogante zussen van Suleiman.
