Voor Mihrimah - de sultan, het huwelijk met Rustem - was pasja ongewenst. Maar onder druk van zijn moeder geeft Mihrimah zijn toestemming voor deze verbintenis.
Rustem Pasha, aan de andere kant, hield van zijn minnares en gedurende hun hele leven samen probeerde hij een toegewijde en voorbeeldige echtgenoot te zijn.
Jaren gingen voorbij, Mikhrimakh beviel van de dochter van Rustem, maar ze kon niet verliefd worden op Pasha.
Als dit huwelijk niet was gedwongen, zou Mihrimah misschien gevoelens voor de pasja hebben gewekt. Maar ze herinnerde zich altijd hoe ze gedwongen werd te trouwen, ondanks het feit dat er toen in haar hart nog een man was - Malkochoglu Bali bey.
Jaren later begon het hart van de jonge dame weer te kloppen in een harmonie van liefde.
Het lichaam van de dame was bedekt met rode vlekken, wat een vreselijke jeuk veroorzaakte. De genezers van de heer konden de minnares niet genezen, en dan biedt Sokol zijn Spaanse dokter Pedro aan.
Ondanks Rustems jaloezie beveelt de soeverein de jonge dokter de minnares te onderzoeken.
Een vonk loopt tussen de jongeren.
Mihrimah ontmoet in het geheim van haar man Pedro vaak, hoewel hun relatie niet verder gaat dan gesprekken. Later, op bevel van Suleiman, werd de Falcon gegeven door Pedro Mihrimah, en zij vestigde hem in haar paleis.
Toen Rustem Pasha hiervan hoorde, werd hij woedend. Eerst kneep hij een beetje in het gezicht van de dokter en besloot toen om hem van het leven te beroven. Destijds arriveerde Mihrimah op tijd om het leven van haar geliefde te redden en hem vrijheid te schenken. En volgens de wetten van het Ottomaanse rijk mag een vrij man niet in het paleis van de dame zijn.
Rustem Pasha duwde de dokter het paleis uit en zei met tranen in zijn ogen tegen zijn vrouw:
- Wat dacht je toen je deze jakhals als een geschenk aannam! Begreep je niet dat ik dit niet zou tolereren? Je weet dat ik je altijd toegewijd ben geweest! Eén woord van jou was me de hele wereld waard. Maar vanaf het allereerste begin leek het je niet op mij te merken. Je lijkt lang geleden te zijn vergeten dat ik je echtgenoot ben, Mihrimah! En nu ben ik er moe van. Genoeg. Met dit artikel laat ik mijn liefde voor jou vrij in vrijheid. Bedenk dat mijn liefde dood is. Ons gezin en huwelijk bestaat voortaan alleen nog op papier. Waag het niet om me nog een keer te vernederen. Ik zal je eer vertrappelen, Mihrimah.
Inderdaad, na dit gesprek leek Rustem Pasha zijn minnares te zijn vergeten.
Hongerig naar liefde en genegenheid, gaat hij een liefdesrelatie aan met Grazia Mendes.
