Wie had gedacht dat de eens zo kalme, intelligente Meryem plotseling zou veranderen in een agressieve woede die alles op zijn pad zou kunnen wegvagen?
Nadat ze haar enige zoon had verloren, was Meryem op zoek naar de schuldige, en naar haar mening was Elif de vijand van het kwaad.
Dit meisje brak in het leven van haar zoon, vertrapte zijn gevoelens en verloor door haar zijn leven.
Meryems hart deed pijn en eiste wraak. Ze wilde dat Elif dezelfde bitterheid van verlies ervoer als zij.
Meryem maakte een schandaal voor Elif, waarna het meisje vroegtijdig begon te bevallen. Maar, glorie aan Allah, het kind werd gezond geboren.
Meryem wilde Kahraman en zijn pasgeboren zoon geen kwaad doen.
Maar toen Meriem te horen kreeg dat Kahraman de man had gevonden die Kerim van het leven had geroepen, en hij dit nieuws voor haar verborg, besloot Meryem dat haar vermoedens waar waren.
Elif is schuldig en Kahraman dekt haar.
Woede en wrok vertroebelden Meryems geest, en ze besloot haar broer en zijn vrouw het kostbaarste te onthouden: een kind.
En al snel deed de kans zich voor ...
Kamen khanim en Ziya Bey besluiten hun dochter voor een tijdje naar Hatay te sturen naar hun zus. Meryem is het daarmee eens, maar er zit al een plan in haar hoofd.
Op weg naar het vliegveld vertelt Meriem de chauffeur dat hij een cadeautje voor zijn tante moet kopen. Ze zal door het centrum lopen en de chauffeur naar huis laten gaan.
Meryem gaat in plaats van het centrum naar het ziekenhuis. Toen ze de kamer binnenkwam, zag Meryem Elif slapen en een wieg met haar neefje.
Meryem nam het kind vrijuit en vertrok stilletjes.
Toen Elif wakker werd, ontdekte ze het vermiste kind. Maar niemand van het personeel kon iets zeggen. Het werd duidelijk dat het kind was ontvoerd. Maar wie?
Het verdriet van Elif en Kahraman was enorm. De jongen was amper twee dagen oud, die hem durfde te ontvoeren.
Wat Meryem betreft, ze was van plan de zoon van Elif in de wateren van de Bosporus te gooien, maar kijkend naar zijn onschuldige gezicht, kon ze dit niet doen.
