Zelf begreep ik vanaf de eerste keer niet wat er op het spel stond. Het blijkt dat sommige artsen aanbevelen dat hun patiënten hun bloedferritine verhogen tot gewichtscijfers. Nou ja, als het iemands gewicht is 70 kilo, dan wordt hem geadviseerd om ferritine op te heffen 70 nanogram per milliliter.
Ferritine is een eiwit dat ijzer opslaat. Als er veel ijzer in het lichaam zit, is het ferritine ook hoog. Bij bloedarmoede door ijzertekort neemt de hemoglobine af en ferritine.
Maar dit is niet altijd het geval. Ferritine wordt acute fase-indicatoren genoemd. We hebben al C-reactief proteïne en ESR geanalyseerd, die ook in de acute fase zijn. Dat wil zeggen, bij een ernstige ontsteking gebeurt er iets met hen. Ferritine neemt dus ook toe bij ontsteking.
Het kan een infectie, kanker, reumatologische aandoening of zelfs gewoon obesitas zijn. Ferritin gaat omhoog, maar dat is niet goed.
Het meeste ijzer in ons lichaam wordt opgeslagen in de lever. Als de lever is beschadigd door hepatitis en bepaalde medicijnen, valt het ijzer eruit in het bloed en stijgt het ferritinegehalte. Deze toename van ferritine is ook niet goed voor de gezondheid.
Amerikanen geloven dat normale bloedferritinespiegels overal vandaan zijn 30 voordat 200 nanogram per milliliter. Onze normen zijn lager, en in sommige landen is de bovengrens verhoogd 400.
Als iemand ijzer at, gaat ferritine uit de schaal 300 nanogram per milliliter.
Bij tumoren kan ferritine opstijgen 50000 nanogram per milliliter.
Als uw ferritinegehalte daalt tot 12 nanogram per milliliter of minder, deze persoon heeft vrijwel zeker geen ijzeropslag meer.
In sommige gevallen zijn artsen op hun hoede om een afname van ferritine toe te staan. Bij ernstig zieke ouderen wordt het soms als de ondergrens van de norm beschouwd 50 nanogram per milliliter. In dergelijke gevallen, met bloedarmoede, weigert het hart of hoofd onmiddellijk.
Wanneer ferritine wordt verhoogd tot een sterk persoon met ijzertekort, wordt het verhoogd tot normalisatie. Onthoud de norm? Het is hoger 30 nanogram per milliliter. D.w.z 31 nanogram per milliliter is al de norm.
En soms wordt verondersteld dat een persoon met een ijzertekort alleen hemoglobine verhoogt, maar ferritine moet worden vergeten. Dit is nodig in gevallen waarin er bijvoorbeeld regelmatig bloedingen uit de maag en darmen optreden.
Als de ijzervoorraden groot waren, zou een dergelijke bloeding misschien niet worden opgemerkt. Daarom is het nuttig voor patiënten met een onbegrijpelijke bloeding uit het maagdarmkanaal om een normaal hemoglobine te hebben, maar een laag ferritine. De persoon zal met ferritine onder normaal leven.
En een vergelijkbare situatie bij mensen met telangiëctasieën in de darmen. Telangiectasieën zijn de zeer spataderen. Ze kunnen barsten en er zal bloed uit stromen.
En nu, bij mensen met telangiëctasieën in de darmen en herhaaldelijk bloeden uit het maagdarmkanaal, zal de hemoglobine dalen en zal het ferritine afnemen. Zulke mensen kunnen niet worden genezen. De darmen kunnen niet volledig worden vervangen. Daarom verhogen ze dom hun ferritine tot hoge waarden, zodat ze met een zuiver geweten bloed kunnen verliezen. Het tegenovergestelde is waar.
En dan zijn er nog bloedarmoede door een chronische ziekte. Er is mogelijk niet genoeg ijzer en ferritine groeit vanzelf door een ontsteking. Wat moet je ermee doen? Hoe weet je of er genoeg ijzer is? Zulke mensen verhogen op stompzinnige wijze ferritine tot 100 nanogram per milliliter. Voor de zekerheid.
Verward? En dat is wat ik wilde. Er zijn geen universele regels over gewichten. Ferritin kan variëren van 10 voordat 50000 nanogram per milliliter. Het ruikt niet naar gewicht. Elke case heeft zijn eigen aanbevelingen.
