Nu is ceftriaxon in zwang. Dit is een goed medicijn, maar sommigen hebben laten doorschemeren dat het galstenen veroorzaakt. Ik zal het uitleggen.
Ceftriaxon is een erg populair antibioticum. Hij is vooral geliefd in armere landen. Het is veilig en effectief, en het blijft heel lang in het bloed drijven. Het is comfortabel.
Ongeveer 40% van ceftriaxon wordt via de gal uit ons lichaam uitgescheiden. Daar is de concentratie 100 keer hoger dan in het bloed.
En toen merkten ze in 1986 dat er soms galstenen uit ceftriaxon komen.
Het leek eerder alleen op stenen. In feite hoopt zich zoveel calciumgebonden ceftriaxon op in de gal dat het erger oplost, en er verschijnen stolsels die op echografie op stenen lijken.
Terwijl ze actief echografie begonnen te gebruiken om stenen in de galblaas te diagnosticeren, kwamen ze zo'n effect tegen.
Ze zeggen dat als je heel hard probeert, bijna elke vierde persoon na ceftriaxon iets kan vinden dat lijkt op stenen in de galblaas.
Meestal laten deze dingen zich op geen enkele manier zien. Af en toe doet iemands rechterkant pijn.
Dergelijke pseudostenen verschijnen gemiddeld ergens gedurende 10 dagen, en na een paar weken lossen ze spoorloos op.
In dit geval is het belangrijkste om niet een chirurg tegen te komen die nergens naar vraagt, en wiens handen jeuken om de zieke persoon van de galblaas te ontdoen.
Als je urine rood wordt van bieten, wil dat nog niet zeggen dat je je bietenknoppen hebt verpest. En als er na ceftriaxon iets zichtbaar is op de echo van de galblaas, wil dat niet zeggen dat je met ceftriaxon je galblaas hebt verpest. Is het duidelijk?
