Sommige vrouwen houden van kinderen, maar zijn erg bang voor zwangerschap en bevalling om ze te krijgen. Hoe ga je hiermee om?
Maar meestal zijn degenen die bang zijn voor zwangerschap en bevalling degenen die dit al hebben meegemaakt, maar met negatieve en uiterst onaangename ervaringen. Ook hier kan de hulp van een psycholoog nodig zijn, maar vaak wordt het probleem opgelost door een goede arts die een zwangerschap leidt, die kan optreden om te voorkomen dat nare situaties zich herhalen.
Waar zijn vrouwen precies bang voor?
De lijst met angsten is erg uitgebreid. Ze zijn bang voor een miskraam, ziektes van het ongeboren kind, ze zijn bang om dik te worden en hun sociale status te verliezen, ze zijn bang voor weeën, onbeschofte doktoren, vroegtijdige en snelle bevalling, overlijden tijdens de bevalling, etc. Sommigen vinden vanwege hun angsten elk excuus om toegewezen te worden keizersnede.
Vrouwen die nog niet bevallen zijn, zijn bang vanwege de druk van de samenleving, die hen vertelt dat het ‘tijd’ is, maar ze voelen deze bereidheid zelf niet. Er kan ook onzekerheid zijn bij een partner, angst voor de financiële kant van de kwestie, angst om je baan te verliezen en om 'afstandelijk' te zijn van het leven.
Vaak bezoeken ook angsten degenen die eraan gewend zijn alles 'perfect' te doen - ze zijn bang om onvolmaakte moeders te worden, zelfs als daar geen objectieve redenen voor zijn.
Wat moeten we doen?
1. De natuur heeft alles voorzien en wijselijk doordacht. Als een vrouw al zwanger is, wordt haar hormonale achtergrond weer opgebouwd en kijkt ze al anders naar een toekomstige bevalling. De onvermijdelijkheidsfactor zet zich aan - en de vrouw heeft nog enkele maanden de tijd om ermee in het reine te komen en zich voor te bereiden. En hormonen helpen haar daarbij enorm.
2. Een vrouw moet onthouden dat zij zelf de dirigent van haar gezin is. Ze kan kiezen waar, hoe en met wie ze gaat bevallen, hoe ze dit in de meest gunstige omgeving en met wie ze doet de grootste troost, ze kan een kraamkliniek kiezen, een dokter, dat wil zeggen, het proces zoveel mogelijk op haar eigen manier regelen discretie. En verbied ook medische interventies tijdens de bevalling, als ze niet gericht zijn op het redden van haar leven of het kind.3. Als de angsten zo indringend zijn dat ze een normaal leven verstoren, is de hulp van een psychotherapeut nodig. Voor veel vrouwen is het echter voldoende om alleen te communiceren met mensen in een vergelijkbare positie of die al bevallen zijn. Niet degenen die graag horrorverhalen vertellen over hun bevalling en zwangerschappen.
Groepslessen, forums, verhalen over geslaagde bevallingen, positieve recensies over artsen en kraamklinieken - dit alles kan de aanstaande moeder kalmeren en haar op een positieve manier opzetten.
Ook op internet vind je documentaire beelden van het bevallingsproces, van de eerste weeën tot de geboorte van de baby. Ze lijken misschien beangstigend, maar hoe meer een vrouw naar dergelijke verhalen kijkt, hoe gewoner en natuurlijker het proces lijkt, ze ziet wat er zal gebeuren en hoe - en geleidelijk went aan deze gedachte, de bevalling lijkt niet langer iets onbekends en beangstigend.
4. Afzonderlijk is het de moeite waard om de categorie vrouwen te benadrukken die perinataal verlies hebben geleden. Dit is een erg moeilijke situatie, waarna vaak depressie optreedt. Om ermee om te gaan en af te stemmen op een nieuwe zwangerschap, heb je de hulp nodig van een psychotherapeut, familieleden en mogelijk speciale medicijnen.Deskundigen adviseren om, om het verlies te overleven, minstens een jaar te wachten tot de volgende zwangerschap, om niet te haasten om "het verlies goed te maken" zonder het voldoende te hebben overleefd.
U zult ook geïnteresseerd zijn om te lezen:
- Welke vitamines heeft een man nodig bij het plannen van een zwangerschap
- Postpartum inbakeren: een verzorgingsritueel voor een jonge moeder
- Alles over de tweede keizersnede
