Het gebeurt. Alleen hebben we het niet over eenvoudige herpes op de lippen, maar over de gordelroos. Dit is erger.
Herpes zoster (ook bekend als herpes zoster) treedt op na waterpokken. Als een persoon geen waterpokken heeft gehad, is er geen herpes zoster.
Dus dan, na waterpokken, kan van tijd tot tijd gordelroos optreden. Hij sprenkelt niet het hele lichaam als waterpokken, maar meestal alleen langs de loop van een zenuw. Vaker gebeurt het op het lichaam, maar het gebeurt ook op het hoofd. Dit ding lekt erger op het hoofd.
Eens merkten ze dat herpes zoster na een blessure vaker naar buiten kruipt. Iets lijkt er 12 keer vaker te zijn dan zonder blessure.
We zijn er nog steeds niet achter waarom dit gebeurt.
We weten dat herpes ergens in de zenuwknopen in het hoofd of in de buurt van het ruggenmerg leeft. Soms komt hij daar om de een of andere reden uit en kruipt langs de zenuwen in de huid. Welnu, daar verschijnen al roodheid en blaren.
Volgens een van de versies leidt schade aan de zenuwen tot de activering van slapende herpes. Hij reageert als een haai op bloed en snelt in de huid. Ze zeggen dat de zenuwen in dit geval ernstig moeten worden beschadigd. Een soort gebroken jukbeen en zoiets.
Volgens een andere versie reist herpes zelf constant naar de huid om te controleren of alles daar in orde is. Zoals gewone zakenreizen. Maar zodra de herpes zijn kop uit de huid steekt, slaat onze immuniteit hem onmiddellijk toe.
Maar bij een blessure is het immuunsysteem bezig met de gevolgen van de blessure zelf. Daar zullen, zelfs zonder herpes, veel andere infecties en hopen puin zijn die het immuunsysteem nodig heeft om bij elkaar te harken. Daarom glijdt herpes ongemerkt weg en doet het zijn vuile werk.
Dit gebeurt meestal binnen een week na het letsel. En hier is het erg belangrijk om onderscheid te maken tussen de gevolgen van het trauma zelf in de vorm van een vinger en de verergering van herpes, omdat het beter is om het niet op het gezicht te starten.
Kortom, deze herpes zoster is sluw en streeft ernaar zich te verbergen onder het gebruikelijke trauma.
