De Fransen hadden het over getrouwde stellen waarbij de ene echtgenoot specifiek ziek was van covid en de andere naast hem zat, maar geen antilichamen ontwikkelde. In de tweede werd meestal de zogenaamde T-celimmuniteit voor het virus gevonden, maar antilichamen werden niet gevonden.
Er is een mening dat dit komt door de kleine dosis van de infectie waarmee de tweede in contact moest komen.
Het is al lang opgevallen dat als een persoon ziek was met covid zonder symptomen of slechts in geringe mate, hij weinig antilichamen heeft, die dan volledig verdwijnen. En hoe ernstiger iemand ziek was, hoe meer antilichamen hij had.
Een gemakkelijk te herstellen patiënt zal gemakkelijk antistoffen verliezen. Is dit goed of slecht? En de duivel weet het alleen. Het is beter om niet ziek te worden met een zware covid, want er is altijd een onvoorspelbare kans op overlijden.
Dat wil zeggen, als het virus maar een minuut in onze neus vloog en dan snel ontsnapte, kunnen we niet wachten op antilichamen.
Ze zeggen ook dat er mogelijk antistoffen zijn verschenen, maar er zijn er gewoon zo weinig dat je ze niet met standaardmethoden kunt vinden.
Over het algemeen is dit een bekend verhaal. Eerder werd iets soortgelijks opgemerkt bij mensen die in contact zijn geweest met het hepatitis C-virus. Ook daar werden niet altijd antistoffen gevonden en was T-celimmuniteit aanwezig. Misschien was het virus te klein, of misschien was het defect. Nou, zoals een zwerver die 's avonds een kantoorgebouw binnenklom en rondliep en op gesloten deuren klopte. Tot de nachtwaker hem vangt en hem op straat gooit.
Er is ook het idee dat al deze mysterieuze T-cel-immuniteiten misschien niet in verband worden gebracht met covid, maar met soortgelijke verkoudheidsvirussen waarmee we ooit in contact kwamen. Dat wil zeggen, als de antilichamen smaller zijn, zijn de T-cellen minder smal, maar tegelijkertijd zien ze eruit als covid. Ze vullen de prijs voor zichzelf.
Er is ook het idee dat zulke mensen echt een covid hadden, maar in een beperkte ruimte. Dit is ook een bekende truc over een infectie die ergens als een crimineel geïsoleerd zit.
Antilichamen zijn als een leger dat niet zal worden gewaarschuwd om het hele land te patrouilleren als zo'n crimineel ontsnapt. De immuniteit zal rustig wachten, en slechts een paar civiele T-cellen zullen de crimineel die in de cel opgesloten zit, bewaken.
Kortom, wonderen zijn anders, dus jaag niet op antilichamen.
