Dit is een motor uit 1991.
Er zijn verschillende soorten luchtbevochtigers. De meest populaire zijn ultrasone. Ze eten weinig energie en zijn efficiënt en stil. En goedkoop. Dergelijke luchtbevochtigers zijn uitgevonden door de Japanners in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Bijna perfecte moisturizers.
Alleen om de een of andere reden waren de Japanners de eersten die hen in de steek lieten.
Het draait allemaal om "wit stof". Vanuit de ultrasone luchtbevochtiger worden objecten in de kamers bedekt met een laag zout.
Als luchtbevochtigers van andere typen eenvoudig water verdampen, verpletteren ultrasone luchtbevochtigers het. Dat wil zeggen, het is geen vochtige lucht of stoom die uit de ultrasone luchtbevochtiger ontsnapt, maar microscopisch kleine druppels koud water. Er zijn natuurlijk verwarmde ultrasone luchtbevochtigers, maar dit verandert niets aan de essentie. Dat wil zeggen, waterdruppels worden in de lucht geplet, die door het huis vliegen en geleidelijk verdampen. Dit verhoogt de luchtvochtigheid.
Het draait allemaal om het water. Als het water niet werd gedestilleerd, zullen hardheidszouten de lucht in vliegen, die zich in het watertoevoersysteem moet bevinden. Het blijkt dat er water uit de ultrasone luchtbevochtiger vliegt, samen met al het vuil dat erin drijft. Dan verdampt het water, en het puin blijft vliegen en vliegt onze longen in.
Laten we het eerst hebben over "wit stof".
Wit stof
Het is gewoon zout. Niemand weet precies hoe erg het is om dit ding in te ademen. De Amerikanen hebben een zogenaamd Environmental Control Agency. Het reguleert de luchtkwaliteit, het microklimaat binnenshuis en andere ecologie.
En dit bureau heeft ooit normen ontwikkeld voor luchtbevochtigers. Ze hebben daar alles bestudeerd, besloten dat er geen grote schade was aan "wit stof", maar het is aan te raden om gedemineraliseerd water in de ultrasone luchtbevochtigers te gieten. Er zitten bijna geen zouten in dergelijk water, dus er is niets te bezinken op meubels in de vorm van wit stof.
Gedemineraliseerd water wordt gewonnen uit goed functionerende omgekeerde osmotische huishoudfilters. Nou ja, of van het werk naar huis brengen met flessen van onder de koelbox. Ik heb zo'n kennis. Werkt samen met een industriële distilleerder en heeft nog steeds de fysieke kracht om water mee naar huis te nemen.
Alles lijkt netjes, sierlijk en nobel te zijn. Weet u wanneer datzelfde Amerikaanse bureau voor het laatst zijn aanbevelingen voor ultrasone luchtbevochtigers heeft herzien? Al in 1991 (negentienhonderd eenennegentig) jaar.
Ik begrijp dit niet. Sindsdien is er zoveel veranderd dat de informatie duidelijk achterhaald is. Veel medische onderwerpen die begin jaren negentig relevant waren, bleken daarna een paar keer in verschillende richtingen te worden weerlegd.
Herinner je je de mode van begin jaren negentig nog voor cholesterolvriendelijke margarines? Toen bleek ineens dat deze smeersels met transvetten schadelijker waren dan reuzel. Dus met het "witte stof" kan er iets gebeuren waardoor jij en ik weigeren een ultrasone luchtbevochtiger te kopen.
Maar de toezichthouders publiceren niets nieuws. De informatie over de schade hoopt zich langzaam op, maar de documenten blijven oud.
Al na 1991 waren er aanwijzingen voor de gevaren van wit stof, dat longontsteking bij kinderen kan veroorzaken.
Ziekte van ultrasone fonteinen
Er is echt zo'n ziekte. Het lijkt op longontsteking, maar het begint niet bij levende ziektekiemen, maar bij het puin van dode bacteriën die uit de ultrasone luchtbevochtiger vliegen.
Dat wil zeggen, jij en ik begrijpen dat een infectie zich kan vermenigvuldigen in een luchtbevochtiger en dat er slijm zal verschijnen. De truc is dat zelfs als we deze microben doden met bleekmiddel of kokend water, hun puin nog steeds in het water blijft hangen en dat ultrasone technologie ze in de lucht zal spuiten.
Als we het puin van dode microben inademen, zullen onze longen erop reageren alsof ze nog leven.
Dat wil zeggen, longontsteking is grofweg een ontsteking die de longen doordringt. Onze immuniteit reageert op microbiële brokstukken op vrijwel dezelfde manier als op levende.
Het is als een dood bacterieel vaccin in je schouder. De vaccinatieplaats doet pijn en de schouder zwelt op en wordt rood. Maar als de long opzwelt en rood wordt, zal er longontsteking zijn - een ontsteking van de longen.
En het meest interessante is dat het niet duidelijk is wat je met zo'n ontsteking moet doen. Omdat de ziektekiemen al dood waren.
