Ik verdeel mensen niet in goed en slecht, ik ben altijd blij om mensen in nood te helpen, maar ik begrijp nog steeds niet waarom absoluut bij elke stap in een stad de zigeuners massaal gaan bedelen om geld. Waarom werkt iemand van 's ochtends tot' s avonds hard om het beste voor zijn kinderen te kopen, terwijl iemand denkt dat ze een handje zullen gaan helpen en dat ze jou zullen helpen - dit is normaal? Waarom gaan volwassenen, met armen en benen, met kansen, om zo te zeggen, niet ergens een baan zoeken om hun gezin te onderhouden? En ja, vandaag heb ik het over zigeuners. Ik beargumenteer niet, misschien zijn ze niet allemaal zo, maar ik was het die nooit voldoende tegenkwam en me niet om geld vroeg.
En quarantaine werd helemaal geen belemmering voor parasieten, die gewend zijn om op kosten van iemand anders te leven en niet de minste zin hebben om te gaan werken, zoals normale mensen. In het bijzonder zijn er veel van zulke arme, ongelukkige mensen op de treinstations. Mensen gaan er immers heen om een kaartje te kopen, om bijvoorbeeld op vakantie te gaan, wat betekent dat er geld wordt gevonden. En dus voordat ik dacht: waar zoekt de politie? Maar verschillende keren heb ik gezien hoe de patrouille ze uiteendrijft, hoe ze tegen ze zweren, maar ze komen nog steeds terug naar de ‘coole’ plekken om geld van mensen af te pakken, en meer. Nou, het zijn oplichters, toch?
Een keer ging ik naar het station voor een treinkaartje. Een kleine jongen van 6-7 jaar komt naar me toe, helemaal vies, en smeekt om geld. Voor zover ik weet, leven zigeuners normaal, waarom zijn hun kinderen vies? Dat klopt, dat het uitzicht medelevend was, en iemand wilde de baby trakteren op iets lekkers. Hoewel wat is er te behandelen? Ik kwam een keer bij de uitgang van de supermarkt met zigeuners tegen: een vrouw en een jongen die om geld vroegen voor eten. Ik geef ze een tros bananen, en na mij: "Ik kon geen geld geven!". Over het algemeen normaal.
Dus ik sta daar een kaartje te kopen, de jongen pakt bijna mijn hand, ik trek natuurlijk aan mijn hand. Er is geen eten bij mij, en ik zal zeker geen geld geven. Ik schold het kind niet uit, maar weigerde hem beleefd en bleef een kaartje kopen. Ik loop weg van de kassa, de jongen volgt me en er verschijnt een zigeunervrouw aan de horizon. Zo'n zwartharige dame van een jaar of 40, met gouden tanden en meerdere rokken. En ze komt naar me toe, begint me hardnekkig te vragen om de jongen geld te geven. En het irriteerde me dat je ze eerder zou weigeren, en ze gaan meteen weg, overschakelen naar iemand. En hier weiger ik beleefd, maar ze houden me bij, ze trekken de tas bijna uit hun handen. En ze beloven fortuinen te vertellen, en ze zeggen dat ik een goed mens ben, enz.
Maar ik ben onvermurwbaar, ik blijf alleen, en ikzelf ga van daar naar de hel. Op een gegeven moment kan ik het gewoon niet uitstaan en zeg ik: “Zoek een baan, waarom zou ik je te eten geven? Als je werkt, is er geld en kan je kind beter naar school gaan, anders wordt hij dezelfde fraudeur als jij! '
Ik zei dit alles terwijl ik liep, en de zigeuner bleef achter me. Hoeveel plezierige dingen heb ik over mezelf gehoord, vloeken en bedreigingen tegen mij! Elke bijgelovige persoon zou bij al deze woorden in tranen uitbarsten. Maar ik let hier helemaal niet op!
Ik vraag me gewoon af, zijn ze niet eens bang voor de politie? En waarom zijn de zigeuners helemaal niet geïnteresseerd in gaan en verdienen, zoals iedereen doet? En het ergste is dat ze ook kinderen bij deze activiteit betrekken. Maar het is tijd voor die jongen om naar school te gaan. Dit is allemaal triest, en het is niet duidelijk wat ermee te doen!
Zeg me, geef je de zigeuners geld? Zijn er echt mensen die zich laten leiden door hun frauduleuze plannen?
Het originele artikel is hier geplaatst: https://kabluk.me/zhizn/najdi-sebe-rabotu-nakrichala-na-cyganku-na-vokzale.html
