Terwijl haar dochter klein was, had Nadya geen haast om lange reizen met haar te maken. En dan is vakantie, zomer, geld in orde, en Masha is al vijf jaar oud. Het is tijd om haar naar de zee te brengen. Masha was nooit zeeziek, en deze keer heeft ze de reis zowel per vliegtuig als per bus uitstekend doorstaan.
Nadia besloot de baby mee te nemen om te zwemmen. Er waren veel moeders in het vliegtuig, zelfs met baby's, die wispelturig waren en de hele tijd huilden. Nadya is meer dan kalm over dit alles, ze begrijpt dat kinderen heel wispelturig kunnen zijn. En zelfs veel volwassenen tolereren de vlucht niet. Maar de buurvrouw van de vrouw was daarentegen helemaal niet tevreden met zo'n vlucht. Ze maakte een echt schandaal dat zelfs baby's zwegen!
- Wat maken uw kinderen mij woedend! Weet je waarom ze allemaal tegen je schreeuwen? Vanwege stress! Ja, ja, ze hebben echte stress! Begrijp je dit niet of wat? Jullie moeders zijn gewend om alleen aan jezelf te denken! Waarom troost u uw kinderen niet? Je weet niet hoe je dit moet doen, wat betekent dat er op zee niets mee te vliegen is. Heb je ze niet te vroeg naar zee gebracht! - schreeuwde de vrouw, en iedereen in de buurt dacht dat ze gek was.
In het begin was Nadia erg gestrest door deze vrouw, omdat ze zichzelf schuldig achtte in de situatie. Nou, vanwege het feit dat ze het kind naar de zee heeft gebracht. Maar de buurvrouw had geen klachten over haar, ze vertelde het zelf aan Nadya. Ze raakten in gesprek en het bleek dat Nadina's nieuwe kennis geen oude idioot was, maar een kinderarts met ervaring.
En ze schreeuwde omdat ze gewoon medelijden had met al deze kinderen. Galina Alekseevna, zo heette de vrouw, zei ze met pijn in haar stem:
- Deze kinderen werden uit hun favoriete warme bedden gehaald, ze werden in dit benauwde ongemakkelijke vliegtuig gesleept, ze werden naast een grote groep mensen gezet die ze helemaal niet kenden. Ze voelen zich natuurlijk allemaal ongemakkelijk, ze zijn bang. Heer, ze zijn nog steeds behoorlijk kruimels, en vanwege hun leeftijd kunnen ze niet zonnebaden en zwemmen in de zee! Het zijn de ouders die erover dromen, maar de kinderen hebben het nog niet nodig!
Nadia luisterde en begreep waar de kinderarts het over had. Ze had tenslotte zelf geen haast om Mashenka naar de zee te brengen, ze bleef maar denken dat het te vroeg voor haar was en dat ze niets zou begrijpen, zich niets zou herinneren. En om haar naar de rand van de geografie te slepen om naar de zee te kijken... maar waarom heeft een domme baby het nodig? En Galina Alekseevna kalmeerde niet:
- Dit is wat moeders willen naar het strand, ze willen dat er eten wordt geserveerd, ze willen niets doen, maar op het strand liggen en cocktails drinken! Maar wie zal er aan kinderen denken? Voor hen is de beste optie om uit te rusten bij hun grootmoeder in het land. Je kunt minstens twee jaar geduld hebben, - de vrouw wendde zich tot de passagiers, - Het kind zou van de reis moeten genieten, en niet huilen! Veel gezinnen leven jarenlang zonder de zee! Maar wat er werkelijk is, veel volwassenen in het algemeen hebben de zee nog nooit in hun ogen gezien, en niets, ze leven op de een of andere manier!
Galina Alekseevna sprak uitsluitend over resorts, omdat er soms een situatie ontstaat dat het nodig is om ergens heen te vliegen. Bijvoorbeeld verhuizen, medische behandeling, het bezoeken van familieleden - dit is beslist niet voorgeschreven.
Waarschijnlijk zullen velen het niet eens zijn met deze mening, maar Nadia steunde zelfs die vrouw, hoewel ze stil was weg van de zonde, ze wilde niet in een conflict raken. Een moeder begon verontwaardigd te worden:
- En waarom ben ik nu twee jaar in de stad? Eigenlijk, als je niet op de hoogte bent, is zeelucht erg handig!
Maar eigenlijk is de zeelucht niet zo handig als het kind tijdens de reis echt onder druk staat!
Het originele artikel is hier geplaatst: https://kabluk.me/zhizn/kak-menya-besyat-vashi-deti-istoriya-iz-zhizni.html
