Dit is ook dat herfstthema over anticoagulantia en het risico op bloedingen. Mensen bespraken toen opgewonden of ze hersenbloedingen zouden krijgen van modieuze anticoagulantia, en maten hun analyses.
Jongens, jullie begrijpen de betekenis van hersenbloedingen verkeerd. Dit is meestal niet zoiets als een grote beroerte, dat wil zeggen dat er iets niet in mijn hoofd bonkte en niet alles daar met bloed overspoelde. Niet.
Vaker beperkt het geval zich tot de zogenaamde cerebrale microbloedingen. Dit zijn zulke kleine dingen, variërend in grootte van 2 tot 10 millimeter, die in de hersenen verschijnen naast de bloedvaten.
Het punt is dat er een lek ontstaat in de wand van het vat, waardoor bloed lekt of licht lekt. Naar je hersenen. Oké, hè?
Een paar procent van de 65-plussers heeft er minstens één.
Bij mensen die lange tijd op anticoagulantia hebben geleefd, worden dergelijke wormgaten in 30% van de gevallen aangetroffen.
Zelfs één zo'n wormgat in het hoofd geeft al aan dat het risico op een volledige beroerte groter is dan dat van een gezond persoon. Als er 5 of meer van dergelijke plekken zijn, is het risico zelfs nog groter.
Bovendien, als er een beroerte plaatsvindt, hoeft deze niet in de vorm van een grote bloeding in de hersenen te zijn. In feite kan een beroerte ook de vorm hebben van een trombose van een slagader. Dat wil zeggen, die microbloedingen in de hersenen hoeven niet te exploderen. Ze laten eerder doorschemeren dat de vaten in het hoofd niet in orde zijn. Op zichzelf lijken ze geen kwaad te doen.
Dergelijke wormgaten worden meestal gezien op MRI, maar niemand is er specifiek naar op zoek. Omdat we nog niet helemaal hebben uitgezocht wat de voordelen zijn van deze vondsten. Hoe minder je weet, hoe beter je slaapt.
