Ekaterina Komissarova werkt al heel lang voor Lifehacker. Positioneert zich als medisch journalist met vijftien jaar ervaring.
En gisteren publiceerde Catherine een artikel over het verwijderen van overtollig natrium.
Ze besloot dat ze gewoon goed kon zweten en dat het natrium dan samen met het water in het zweet zou gaan.
Dit is precies wat Catherine schrijft dat zweet zout smaakt en daarom zout verwijdert.
In feite is het tegenovergestelde waar.
Leg uit
Natrium in het bloed hoopt zich op als we veel water verliezen, te veel zout eten of niet kunnen drinken.
Om zo zout op te eten, moet je mentaal abnormaal zijn.
Om geen water te krijgen als je wilt drinken, moet je een baby zijn die dorst heeft, maar niet weet hoe hij om water moet vragen. Of je moet een oude zieke zijn die geen dorst heeft door hoofdproblemen, niet kan vragen vanwege dementie, of niet de kracht heeft om een glas voor zichzelf in te schenken.
Welnu, er zijn ook verschillende ziekten zoals diabetes en andere problemen wanneer water het lichaam zonder zout verlaat.
En een zo'n probleem, wanneer water het lichaam zonder zout verlaat, is overvloedig zweten.
De zweetklieren halen water uit de extracellulaire ruimte. Er is daar ongeveer dezelfde hoeveelheid natrium als in het bloed, maar dan nemen de zweetklieren het meeste natrium terug. Het is meerdere malen minder in zweet dan in bloed. Het zweet is natuurlijk zout, maar er is weinig natrium. Als we veel zweten, verliezen we water en stijgt de natriumconcentratie in het bloed.
Potassium
Ekaterina Komissarova biedt zelfs vijf verschillende manieren om natrium te elimineren, maar ik zal er hier slechts over twee hebben. En de tweede is de kaliuminname. Ekaterina stelt voor om meer voedsel met kalium te eten om natrium te verwijderen.
In feite werkt deze aanpak bij mensen met hoge bloeddruk, op voorwaarde dat ze aanvankelijk weinig kalium in hun bloed hadden. Als er weinig kalium is, wordt natrium vastgehouden, wat schadelijk is voor de bloedvaten.
Als je alleen maar kalium eet (zelfs in een banaan en aardappelen), dan zal het natriumgehalte in het bloed hoogstwaarschijnlijk toenemen. Dit komt allemaal door het feit dat kalium in onze cellen voornamelijk in de cellen wordt opgeslagen. Welnu, dat wil zeggen, in het bloed is normaal kalium dertig keer minder dan natrium. Onze cellen zijn zo gerangschikt dat ze natrium uit zichzelf pompen en kalium naar binnen. Natrium- en kaliumpompen zijn letterlijk ingebouwd in het celmembraan.
Maar het water in ons lichaam is een ander verhaal. Water wordt niet in of uit cellen gepompt of gepompt. Water zelf loopt gemakkelijk door ons lichaam in de richting waar meer zouten zijn opgelost.
Dus als je veel teveel natrium in je bloed hebt, en je hebt toch kalium gegeten, dan zal dit kalium vooral in de cellen terechtkomen. Dat wil zeggen, er zullen meer zouten in de cellen zijn dan in het bloed. Dienovereenkomstig zal water uit het bloed als een rivier in de cellen stromen om dit kalium daar te verdunnen. Tegelijkertijd, hoeveel natrium in het bloed zat, zal er zoveel overblijven. En er zal minder water in het bloed zijn, omdat het de cellen binnenstroomde om kalium te verdunnen. Begrepen? Dit zal alleen de natriumconcentratie in het bloed verhogen. Weer voorbij de kassa.
Ik becommentarieerde en legde Catherine onder dergelijke artikelen uit, maar nu laat Lifehacker me niet onder mijn account.
Broeders, ik smeek u! Lees helemaal niets beters! Je kunt beter video's over katten bekijken. Je wordt nu wreed verkeerd geïnformeerd bij elke stap in het netwerk.
