Om door een scheiding heen te gaan, niet om het veld over te steken. Gezinspsycholoog Svetlana Royz geeft vrouwen advies over herstel na een scheiding. Ondersteunende zinnen en tips om gemoedsrust te herstellen
* Nee, je hebt niet iedereen in de steek gelaten, je familie niet te schande gemaakt, noch je droom verraden. Ook als niemand in uw familie voor u is gescheiden.
* Moeilijke, moeilijke crisissituaties gebeuren met zeer goede mensen.
* We hebben het recht om gelukkig te zijn en ons eigen geluk te zoeken. Altijd.
* Vragen - rumineren, die in een cirkel rondgaan en de energie ontmoedigen: Nou, wie heeft mij nodig? kan ik weer liefhebben? Kan iemand van me houden? Waarschijnlijk is er iets mis met mij... het zal altijd zo zijn... Ik kan niemand vertrouwen. Ik ben niet aantrekkelijk, niet sexy - het is belangrijk om het te vervangen door Life - meer dan een crisis, meer dan een periode van echtscheiding. Meer dan mijn angst. Je kan van me houden. Het gaat goed met me. Mijn angst zegt dat ik (schrijf uit) en mijn brein, mijn Essentie zegt (schrijf wat in me opkomt).
* Ik heb het kind van zijn vader beroofd, het is mijn schuld - giftige gedachten. Het is belangrijk voor ons om altijd te kiezen - om te veranderen of niet te leven in een giftige omgeving. Maar het is belangrijk voor jezelf om niet giftig te worden. En het is belangrijk om te doen wat van ons afhangt, zodat het contact tussen het kind en de vader niet verloren gaat. En geef jezelf het recht om gelukkig te zijn. Gelukkige, gerealiseerde ouders zijn belangrijk voor een kind, ook als ze niet samenwonen.
Chantage nooit uw ex-man met een kind / istockphoto.com
* Mensen (in persoonlijke of industriële) relaties breken, of nadat ze elkaar hebben kunnen bedanken, of, om de last aan te kunnen en zichzelf te laten scheiden, devalueren wat voor hen was belangrijk. Het is belangrijk om jezelf en je partner niet te kort te doen.
* Hulpeloosheid en onzekerheid is vermoeiend. Hoe meer duidelijkheid en hoe meer aspecten we kunnen beïnvloeden, hoe meer macht we zullen hebben. Wat kan ik beïnvloeden?
* Angst voor de toekomst is natuurlijk. We hebben tijd nodig om de mist op te trekken. Op dat moment, wanneer niets duidelijk is, is er niets zichtbaar - het is belangrijk om hele kleine, natuurlijke en begrijpelijke, zelfs alledaagse stappen te nemen.
* Schaamte is een ingevoerd gevoel. Het is belangrijk om samen met je partner de verantwoordelijkheid voor de situatie te delen. Het is geen schande om door een crisis te gaan. "Wat zullen de mensen zeggen"? - het maakt ze niet uit waarover ze moeten praten.
* "Nu zo" - deze zin hielp mij en anderen om de realiteit te accepteren.
Belangrijk:
* Versterken: elke crisis verzwakt. We hebben "basispuzzels" die belangrijk zijn om door onszelf of met gidsen te versterken - lichaam, zelfrespect, intellect, emoties, contacten, betekenis.
* Respect. Naar jezelf. Naar een partner. Naar het kind. (ja, er zijn situaties waarin het moeilijk en onmogelijk is om respect voor een ander te behouden)
* Vraag om hulp. Nu hebben we echt steun nodig. Wie is jouw steunkring? Wie kun je bellen, wie kan er in de buurt zijn?
* Neem kleine stapjes. Als er geen kracht is voor grote stappen, als er geen duidelijkheid is - om te doen wat binnen onze macht ligt, stroom.
* Om hulp vragen - ik schrijf weer! Emotioneel, fysiek, materieel. Vragen om bij je kind te zijn zodat je kunt ontspannen, naar een café kunt gaan, voor jezelf kunt zorgen.
* Laat geld voor jezelf! Bespaar op zijn minst een beetje "VOOR JEZELF" van elke vergoeding en elk salaris
* Gun jezelf een pauze van perfect zijn. Dit is zeker niet het moment voor perfectie.
* Met een psycholoog, als er een mogelijkheid is - om te laten zien - om bewust te zijn van emoties, om angsten op te helderen, om steun te krijgen.
Met betrekking tot het kind (het is onmogelijk om te zeggen met wie het kind beter af is, met vader of moeder, hoe vergaderingen correcter kunnen worden geregeld, Of het leven van het kind zo moet worden georganiseerd dat hij 2 weken bij mama kan zijn, 2 weken bij papa, dit alles kan alleen worden gezegd door te weten familie)
Als het kind bij zijn moeder woont:
* Identificatie: een kind, om het ontbrekende deel van de vader te "aanvullen", kan proberen de kenmerken van de vader te "groeien" - hij wordt letterlijk meer als een vader. Gelijkaardig qua uiterlijk en herhalende karaktereigenschappen. Het kan vervelend, beangstigend en stressvol zijn. Het is belangrijk om jezelf eraan te herinneren dat je mijn kind bent. Jij en papa zijn anders. Jij bent jij, hij is hem.
* Buig je niet voor chantage. Het kind mag niet worden betrokken bij alles wat te maken heeft met beslissingen en relaties van volwassenen. Hij kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor volwassenen.
* Als ontmoetingen met papa veilig zijn - neem dan geen wraak door het kind en de vader de kans te ontnemen om elkaar te ontmoeten.
* Als een kind een ontmoeting lang verwacht, kan hij na de ontmoeting overenthousiast zijn, dit is normaal. Als de bijeenkomsten frequenter zijn, regelmatiger, als het kind tussen de bijeenkomsten door telefonisch of via instant messengers contact heeft met de vader, zal de spanning geleidelijk afnemen. + je moet overgangsrituelen van "systeem naar systeem" doen - zeg bij een ontmoeting met een kind "geheime woorden", creëer rituelen van ontmoetingen, knuffels. De woorden zeggen: je bent thuis. Misschien, om te accentueren - en nu trekken we huispantoffels aan, misschien komt er ons eigen "thuisritueel" - terugkeer - cacao, limonade ...
* U hoeft het kind niet meteen te vragen hoe de ontmoeting plaatsvond, wat ze met papa hebben gedaan - het kind zal spanning voelen. En hij zal ofwel beginnen te manipuleren of stoppen met vertellen. De juiste vraag is: heb je plezier gehad met je vader? Wacht, het kind zal zichzelf vertellen wat belangrijk voor hem is.
Het is belangrijk dat het kind "stilzwijgende toestemming" geeft - om van de vader te NEMEN, leunend op de vader, zonder tegen de stress van de moeder aan te lopen. 'Ik ben blij dat het goed gaat met jou en papa.'
* Het kind kan en moet worden verteld dat volwassenen het bij het verkeerde eind kunnen hebben.
* Het is belangrijk om te onthouden dat hoe meer schuld we hebben, hoe minder kracht we hebben om elkaar te ontmoeten en dichterbij te komen. Laten we alsjeblieft geen relatie opbouwen op basis van schuldgevoelens.
* Bewijs je waarde niet via een kind
* Als een kind zegt: en papa houdt meer van me, omdat hij koopt, toestaat... ... kunnen we antwoorden - iedereen toont zijn liefde op verschillende manieren. ik gewoon.
* Oprecht met het kind praten - ik ben bang om je te verliezen, ik ben nu verdrietig - ik mis onze mijn oude leven, de tijd is belangrijk voor mij om kracht te verzamelen, ik ben moe en nu is het heel belangrijk voor mij kom tot rust. Laten we dromen over de toekomst...
* Het is belangrijk voor ons om de begrippen "slechte (mogelijke) echtgenoot" en "slechte vader" te scheiden. Je kunt 'foute' man en vrouw voor elkaar zijn, maar wees geweldige ouders. Je kunt een kind deze kans niet ontnemen - om de kracht van de vader te voelen.
* Wat het kind sterkt: Vertel hoe we elkaar hebben ontmoet, dat er veel liefde in hem zit, en wat het meest waardevol is in het kind. En hij zal het beste van papa en mama nemen. Ik ben heel verdrietig en pijnlijk dat dit is gebeurd. Maar ik kan het aan en wij kunnen het aan. Iedereen heeft immers recht op geluk. Ik, en jij, en je vader - zelfs als ze niet samen zijn, maar we zullen gelukkig zijn.
* Creëer geen perfect vaderbeeld. Net zoals het niet nodig is om het te demoniseren.
Lieg niet dat hij op Mars is, op zakenreis.
* Het kind is bang voor het onbekende. We moeten hem specifieke informatie geven - (over wat we zelf weten) waar hij zal wonen, slapen, studeren, hoe hij papa zal zien.
* Het kind kan zich anders gedragen. Het is voor ons belangrijk om het kind de tijd te geven om zich aan te passen. Zijn leven is veranderd.
* Leg geen kind ouder dan 8 jaar 's nachts bij u in bed, (omdat wij zelf eenzaam en bang zijn)
* Ontbrekende papa: een kind kan een fictief personage hebben
Hij kan vader idealiseren of devalueren.
Hij moet de kans krijgen om met je over zijn vader te praten. Om hem niet los te koppelen van de macht die papa hem kan geven.
Het is belangrijk om toestemming te geven om van papa te houden!
(als het moeilijk voor je is, en het kan moeilijk zijn - je kunt het kind hierover vertellen, maar werk dan samen met een psycholoog over dit onderwerp)
* Investeer geen leven in het kind. Door haar betekenis, haar oriëntatiepunten voor een tijdje te verliezen, kan een vrouw haar leven aan een kind wijden - dit is gevaarlijk. Voor het kind zelf en voor de vrouw.
Het is ook interessant voor u om te lezen:
TOP-9 rechten die vrouwen hebben na echtscheiding - adviseert de advocaat
