Deze vraag baart velen zorgen, en niet zozeer ouders als kinderen. Moeten ouders hen helpen? De vraag rijst wanneer er helemaal geen hulp is. Hier zullen ze naar één paar kijken - daar helpen de ouders, zelfs als ze niet met geld zijn, met eten. Kijk naar een ander stel - de ouders hielpen de eerste afbetaling van de hypotheek te betalen. Ofwel betaalden ze de bruiloft, kochten ze wat meubels voor het huis, enz. En je zit zo en krijgt niets van de jouwe. En mijn moeder bijt constant dat je ze al zou moeten helpen, en niet zij voor jou. Dus hoe zit het eigenlijk, moeten ouders hun volwassen kinderen met geld helpen of niet?
Iedereen zal op zijn eigen manier antwoorden, afhankelijk van leeftijd, geslacht, status, aantal kinderen en opvoeding. Overigens zijn er argumenten voor zowel een positief als een negatief antwoord.
Dit zijn de pluspunten:
- Als een kind hulp nodig heeft, heeft hij hulp nodig.
- Als ouders weigeren kinderen te helpen, waarom is dan de instelling van het gezin nodig?
- Als ouders hun kinderen niet willen helpen, dan krijgen ze op latere leeftijd ook geen hulp van hen.
Hier zijn de argumenten tegen:
- Niemand is verplicht tot op hoge leeftijd te ploegen voor kinderen.
- Als je je hele leven kinderen helpt, wat blijft er dan voor jezelf over?
- Kinderen moeten zelfstandig opgroeien en leren uitsluitend op zichzelf te vertrouwen.
Alexey, 32 jaar oud
“Ik ben geboren in een klein stadje en mijn ouders hebben hun hele leven in een plaatselijke fabriek gewerkt. De kindertijd had geen honger, maar toen het tijd werd om ergens heen te gaan, staken ouders hun handen in de lucht. Ze hadden geen geld. Ik moest zelf een lening aangaan, een vergoeding aanvragen, extra geld verdienen. De ouders hielpen een beetje mee, namelijk een paar keer per maand met wat eten. Ik ben van beroep veranderd, wie ik ook was. Toen leerde hij het af, begon op een normale plek te werken. Nu heb ik een appartement, een auto, een gezin, kinderen. Ik heb niets nodig. Op de vraag of het de moeite waard is om je kinderen te helpen, antwoord ik ja! Ik zal mijn best doen om ervoor te zorgen dat mijn zonen niets nodig hebben. Want uit mijn jeugd herinner ik me niet eens vakantie, alleen continu slaapgebrek door studie en werk, en honger…”.
Irina 25 jaar oud
“Mijn ouders helpen me al mijn hele leven. Samen met de ouders van mijn man kochten ze een kopeekstuk voor ons, nu helpen ze constant met de kinderen, kopen ze kleding, heerlijk eten. Toen ik studeerde, betaalden mijn ouders mijn studie aan het instituut, cursussen en allerlei soorten docenten volledig. Nu werk ik en verdien ik goed, maar mijn ouders helpen ons nog steeds. En we vragen het niet, maar ze zijn er zo aan gewend, en ze zeggen dat ze niet anders kunnen. Ik vind niet dat ouders volwassen kinderen moeten helpen, ik schaam me diep. Ik geloof dat je voor jezelf moet leven en je kinderen en kleinkinderen niet moet voeden tot op hoge leeftijd. Hoewel de vraag waarschijnlijk erg controversieel is, is alles individueel!"
In de voormalige landen van de USSR heeft zich waarschijnlijk zo'n traditie ontwikkeld - om zelfs al volwassen kinderen te helpen. En hier is het niet zozeer een kwestie van liefde als wel van een niet erg goede economische situatie. Het is erg moeilijk om jezelf en je gezin te onderhouden als je net bent afgestudeerd aan de universiteit, en zonder ervaring word je niet aangenomen voor goedbetaalde banen.
In veel Europese landen is het over het algemeen niet gebruikelijk om voor hun volwassen kinderen te zorgen. Zelfs als ouders van top tot teen welgesteld zijn, zijn het succesvolle zakenlieden met een heleboel onroerend goed, kinderen 'maken zichzelf'. Zelfs als kinderen hulp nodig hebben, besteden ouders hun spaargeld aan zichzelf. Met het begin van de volwassenheid worden kinderen onafhankelijke individuen en zijn ze verantwoordelijk voor zichzelf. Dus vloog weg van het ouderlijk nest - bot zoals je wilt. Misschien is dat de reden waarom de huwelijksleeftijd in de Verenigde Staten bijvoorbeeld 30-35 jaar is. Tegen deze leeftijd hebben mensen inderdaad al een goede baan en een stabiel inkomen.
Ik geloof dat het nodig is om te helpen, maar niet bij alles. Ik vind het bijvoorbeeld verplicht om onderwijs te geven, en dan moeten de kinderen zelf "zwemmen" en in hun onderhoud voorzien. Dat wil zeggen dat u alleen een bijdrage hoeft te leveren aan kinderen voor hun verdere ontwikkeling. Met andere woorden, in plaats van vis te kopen, koop een hengel voor de kinderen en laat ze zelf de vis vangen! En ouders moeten niet de schuld krijgen van onverschilligheid en egoïsme, ze hebben hun hele leven voor kinderen geleefd, hen alles gegeven wat ze konden. Waarom zouden ze hun kroost tot op hoge leeftijd moeten sponsoren?
Een ander ding is dat wanneer kinderen echt hulp nodig hebben, je ze in ieder geval een beetje kunt ondersteunen. Wat denk je?
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/dolzhny-li-roditeli-pomogat-svoim-vzroslym-detyam-dengami.html
