Arifs hart kon de arrestatie van zijn geliefde dochter Meryem niet verdragen en hij werd met een hartaanval naar het ziekenhuis gebracht.
Terwijl Meryem wachtte op het begin van de eerste hoorzitting, kwam Oktay naar het ziekenhuis om de patiënt te bezoeken.
Arif realiseerde zich echter al snel dat zijn dochter onschuldig was. Het merkteken van de veiligheidsgordel zat aan de rechterkant, wat betekent dat ze niet aan het rijden was. Meryem nam de schuld op zich, haar minnaar. Arif belde zijn legervriend Turan, die als officier van justitie in de hoofdstad diende, en vroeg om hulp.
Arif maakte de fout om Oktay te vertellen dat hij wist wie er die nacht reed. En wat zal Turan over alles vertellen. Oktay kon dit niet toestaan.
Oktay begreep dat Turan van minuut tot minuut de afdeling zou binnenkomen en dat niemand hem zou redden. Oktay bedacht snel wat hij moest doen. Hij heeft Arif tijdelijk losgekoppeld van zuurstof. Deze minuten waren voldoende voor de patiënt om bedlegerig te worden en niet meer te kunnen praten.
Toen Turan de afdeling binnenkwam, had Arif net genoeg kracht om hem te vragen zijn dochter te redden.
Turan respecteerde zijn legervriend en hield van zijn dochter als van hem. Daarom deed hij er alles aan om Meryem vrij te laten. Maar Meryem zal lange tijd denken dat Oktay haar uit de gevangenis heeft gered.
