Toen ik naar het evenement kwam, dacht mijn collega dat ik gewoon geen tijd had om mijn haar te stylen. En ik zat bijna anderhalf uur in een stoel en gaf 2800 roebel... Ik zal vandaag mijn mislukte styling en mijn bevindingen met u delen.
Het is gewoon zo dat mijn beide handen links zijn en ik rechtshandig. En als ik iets moois aan mijn haar wil doen, ga ik naar de meester.
Ik had een belangrijk evenement in Moskou, ik wilde mezelf een plezier doen met een mooie styling. Ik zei tegen mijn pad: "Shit!" en schreef me in voor een salon, waar ze me de prijs van 2800 roebel voor krullen voor een strijkijzer vertelden. Daarvoor ging ik naar de schoonheidsstudio van Rive Gauche, waar ze me schoonheid gaven voor 500 roebel. Nu werkt ze echter niet, en ik ging gewoon op de staart van mijn vriend Poleznyashka zitten en schreef me in bij dezelfde salon als zij.
Hoe het was, meiden
De salon is best mooi, ik werd hartelijk begroet, tijdens het werk kreeg ik koffie, thee, water. Wat zeer aangenaam verrast was - mij werd gevraagd wat voor soort water ik moest brengen, koud of warm. Ik, als een zere keel persoon, waardeerde het.
Ik had mijn hoofd al gewassen, maar de meester nam me mee om mijn haar te wassen. Waarvoor? Tot zorg opnemen in de prijslijst het was gemakkelijker om het haar te stylen. Trouwens, daarvoor had ik veel coole styling gedaan zonder vooraf te wassen. Zoals ik later ontdekte, kon ik het weigeren, dan zou het prijskaartje lager zijn. Maar lopen, lopen dus.
Ik heb mijn haar heel voorzichtig gewassen, alle bewegingen zijn professioneel, ik had een geval waarin ze zo water over mijn kraag schonken... Maar dat is een heel ander verhaal.
Ik heb krullend haar, dus ze trokken het eerst uit om te borstelen. Het duurde lang, eigenlijk bijna altijd.
Het meestermeisje was zeer aangenaam. We raakten meteen in gesprek met haar, vonden iets gemeen, zo bleek, ook haar haar viel schaamteloos uit na dezelfde ziekte, zelfs in hetzelfde gebied (hallo whisky, laten we normaal teruggroeien!). Al die tijd hadden we een aangenaam en ontspannen gesprek, waarbij we af en toe stil vielen. Het meisje gaf me enkele nuttige tips.
Zelfs in het stadium van het rechttrekken van het haar, kwam mijn vriend Oksana, die na mij werd opgenomen. Het kwam op zijn tijd, maar we hadden nog veel werk voor de boeg. Mijn pad kwaakte verontrustend, zeggen ze, kijk. Shit!
De meester versnelde. Na het borstelen begonnen ze krullen voor me te maken met een strijkijzer, ik heb deze styling vaak gedaan. Het was de snelste. Op het einde kreeg ik een kleine nette stapel aan de voorkant. Ik wachtte erop dat mijn gezicht mooi omlijst zou worden met krullen, omdat die meestal een beslissende rol spelen in het hele beeld. Maar ze pikten me snel op en nodigden Oksana uit.
Ik ben verdwaald. En hier kunnen we gerust zeggen dat ikzelf de schuld heb, dat ik de meester zou kunnen vertellen wat ik niet leuk vind en vragen om het snel te repareren. De tijd begon echter te dringen, Oksana was nerveus dat we het niet op tijd zouden halen (en we hadden geen tijd), en ik was gewoon in de war. Meisjes, schat, verdwaal niet! Zorg ervoor dat je de meester alles vertelt, aarzel niet!
Er waren problemen met de betaling, de terminal werkte niet, ik was hier niet voor gewaarschuwd. Er was geen contant geld bij mij, ik werd gevraagd om een overboeking te doen naar Sberbank. Mijn kaart is geen ziekelijke commissie, er is een Sberbank-kaart, maar soms is deze gewoon leeg. Ik had geluk dat het geld had en ik kon een overboeking doen. Wel dit ...
De stemming was zo verpest dat ik moest huilen. Uiteindelijk was de avond nog steeds een succes, Zen heelde mijn pijnlijke wonden, maar ik ga niet meer naar deze salon.
Heel erg bedankt voor het lezen tot het einde, ik moest me uitspreken. Heb je slechte ervaringen gehad? Ik hoop het niet, maar als er iets is, deel het dan met ons. Ik omhels je, je Katya.
