Vijf redenen waarom tekenfilms gevaarlijk kunnen zijn voor een kind. Hoe lang kan een kind tekenfilms kijken? Welke gezondheidsproblemen veroorzaken tekenfilms?
Moderne kinderen kunnen zich hun leven niet voorstellen zonder tekenfilms. Nee, zelfs dat niet. Veel moderne ouders kunnen zich geen leven voorstellen zonder tekenfilms. Dit is een geweldige redder in nood waarmee moeder op zijn minst wat tijd kan vrijmaken voor de cyclus van huishoudelijke taken. En als mama een freelancer is of werkt op afstand - ook iets voor rustig werk. De kwantiteit en kwaliteit van tekenfilms in het leven van een kind moeten echter strikt worden beperkt. Psychologen hebben minstens 5 redenen genoemd waarom tekenfilms gevaarlijk kunnen zijn voor baby's. We hebben het over kinderen van één tot drie jaar, maar tekenfilms hebben precies hetzelfde effect (zij het in mindere mate) op oudere kinderen.
Reden 1. plakeffect
Kinderen van alle leeftijden "houden" zich aan tekenfilms / istockphoto.com
Volgens de aanbevelingen van de WHO wordt kinderen jonger dan een jaar aangeraden om helemaal geen tekenfilms te kijken, op de leeftijd van 1-2 jaar kijken tekenfilms mogen niet meer dan 10 minuten per dag duren, en in 2-3 jaar kan de tijd voor de tv worden verhoogd tot 20 minuten. Deze cijfers lijken misschien belachelijk voor moderne (vooral werkende) moeders: het maximale dat je in 10 minuten kunt doen, is je e-mail checken. Er zijn echter medische redenen voor deze beperking.
Veel ouders merken dat een baby tot 3 jaar niet echt kan schelen wat hij op tv kijkt. Je kunt een tekenfilm voor hem aanzetten, of je kunt gaan adverteren. Het kind lijkt voor het scherm te 'plakken' en kijkt gefascineerd naar de bewegende beelden. Dit effect wordt in de psychologie "twilight stupor" genoemd. Er is zoveel informatie en het wordt zo dynamisch gepresenteerd dat de hersenen de neurale circuits overbelasten. Als deze "oververhitting" van de hersenen regelmatig voorkomt, leidt dit tot een verslechtering van het langetermijngeheugen, vertraagde spraakontwikkeling en aantasting van alle cognitieve vaardigheden van het kind.
Reden 2. Kopieer effect
Vanaf de geboorte heeft een kind geen gedragspatronen in de hersenen. Alles wat hij leert tijdens het opgroeien, wordt uit de wereld om hem heen gehaald. Tot een jaar worden mama en papa of andere belangrijke volwassenen de belangrijkste objecten om te volgen. Maar na een jaar kopiëren kinderen het gedrag en de reacties van hun leeftijdsgenoten. Stripfiguren zijn per definitie even oud als kinderen. En dit betekent dat ze die gedragsmodellen uitzenden die het kind zeker zal adopteren. Daarom gedragen fans van Masha and the Bear zich vaak als Masha.
Zorg ervoor dat u de inhoud bijhoudt van de tekenfilms die uw kind bekijkt en probeer ervoor te zorgen dat de hoofdpersonen overeenkomen met uw ideeën over hoe u zich correct moet gedragen. Hoe heerlijk het ook is om ernaar te kijken, voor jonge kinderen moet de held ondubbelzinnig positief zijn, zonder enige "halve tonen". Idealiter zou het kind echter het gedragsmodel van het gezin en de wereld om hem heen moeten nemen, en niet van het tv-scherm.
Reden 3. Verhoogde agressie
Moderne tekenfilms zenden veel agressie uit / istockphoto.com
Deze reden houdt direct verband met de vorige. Maar zelfs een uiterst positieve protagonist zal hier niet helpen. Veel moderne tekenfilms "voor kinderen" zenden een ongelooflijke lading van agressie uit, die zich verbergt onder het mom dat de personages zogenaamd geen pijn hebben. Stripfiguren slaan elkaar op het hoofd, hun ogen komen uit hun kassen, ze "brokkelen af" op een natte plek en dan weer "verzamelen ze zich op een hoop". Hierdoor krijgen kinderen de indruk dat fysieke mishandeling niet gevaarlijk is, en soms erg grappig.
Canadese psychologen voerden een experiment uit: twee groepen kinderen (2-3 jaar oud) kregen elke dag gedurende 20 minuten tekenfilms met verschillende inhoud te zien. De eerste groep keek naar de tekenfilm "Tom en Jerry", en de tweede naar de educatieve animatieserie "Kayu". Voor en na een rustig uur werden tekenfilms vertoond en daarna gingen de kinderen een wandeling maken. De kinderen die "Tom en Jerry" te zien kregen, gedroegen zich agressiever op de set en probeerden hun leeftijdsgenoten te slaan of pijn te doen.
Reden 4. Snelle framewissel
Waarom "kleven" baby's aan advertenties? Omdat het erg dynamisch is: door de beperkte tijd moeten productfabrikanten maximaal 30-40 seconden aan informatie investeren. Onlangs zijn cartoons langs hetzelfde pad gefilmd: gebeurtenissen daarin veranderen zo snel en dynamisch dat het kind de plot niet kan volgen. Niet alleen overbelast het de hersenen, dergelijke tekenfilms tasten ook het kortetermijngeheugen en de concentratie aan.
In 2011 publiceerde het Amerikaanse tijdschrift Psychology Today een studie met de titel 'The Effects of Fast Cartoons'. Psychologen namen twee groepen kinderen: de ene kreeg de cartoon "SpongeBob" te zien en de tweede was op dat moment aan het tekenen met potloden. Daarna moesten de kinderen enkele eenvoudige leeftijdstests doorstaan. Degenen die tekenden, konden de taak aan, maar degenen die naar de cartoon keken, waren in de war en konden zich niet eens concentreren op primitieve taken. Bovendien vertoonden baby's na enige tijd naar een dynamische tekenfilm te hebben gekeken symptomen van ADHD (motorische hyperactiviteitsstoornis): ze konden niet stil zitten, reageerden niet op de aantrekkingskracht van volwassenen en pakten meerdere taken tegelijk aan.
Reden 5. Vervanging van activiteit
Cartoons doen de kinderen van nu vergeten hoe ze moeten spelen / istockphoto.com
Veel ouders denken: als een kind tekenfilms kijkt, is hij 'in ieder geval ergens mee bezig'. In feite is het kind op dit moment nergens mee bezig. Hoe ontwikkelend de cartoon ook is, psychologen waarschuwen: dit is 'kauwgom voor de hersenen'. Kinderen die gewend zijn hun vrije tijd voor de tv door te brengen, vergeten hoe ze zichzelf alleen moeten bezighouden.
In feite worden actieve processen van cognitie en creatieve ontwikkeling op gang gebracht net wanneer de baby, naar jouw mening, nergens mee bezig is. Dat wil zeggen, hij zit gewoon in de kamer en denkt na over waar hij zichzelf moet toepassen. Op dit moment wordt fantasie ingeschakeld en vult het kind de tijdruimte met wat hij leuk vindt (en niet wat de tv biedt): hij kan tekenen, spelen of gewoon op de bank liggen en zingen liedjes. Tijdens deze periodes blijft het kind alleen met zichzelf en leert het met zichzelf te communiceren. En als je hem van jongs af aan aan dergelijke perioden went, dan zal hij in de toekomst gemakkelijk iets te doen vinden in elke situatie.
U zult ook geïnteresseerd zijn in het lezen van:
Hoe gadgets de hersenen van een kind beïnvloeden - 4 gevaarlijke gevolgen
TOP 5 fouten van de moderne opvoeding die het kind bederven
