De meeste mensen keken zo ongeduldig uit naar de nieuwjaarsvakantie, zich klaarmaken, alle supermarkten opkopen, de tafels dekken, zichzelf en hun appartement aankleden. Maar toch, wat drijft ons? Iedereen viert feest en wij vieren? En met verjaardagen op dezelfde manier. Je puft de hele dag in de keuken, kookt en versiert jezelf de rest van de tijd, zoals diezelfde nieuwjaarsboom, dan gasten, gefeliciteerd, dan slapen - dat is het, de verjaardag is voorbij.
Echt gelukkige mensen vieren al deze "geweldige" feestdagen helemaal niet. Ik dacht er laatst over na, waarom heb ik al die poespas en leven volgens sjablonen nodig. Het blijkt dat we alles doen zoals de maatschappij ons zegt, we gedragen ons zoals iedereen, we doen hetzelfde als iedereen. Maar elke dag in iemands leven is een geweldig cadeau. We kijken allemaal uit naar de feestdagen, en waarom zouden we ze niet zelf maken, elke dag en elk moment. Absoluut elke dag van ons bestaan is het vieren waard!
Als kind ontmoedigden ze me bijvoorbeeld om de feestdagen te vieren. Natuurlijk ben ik nu nog bezig met het "opgeven" van dit alles, maar ik ben er al dichtbij! Ik herinner me hoe ik 8-9 jaar oud was, en ik werd nog steeds nogal dom meegesleept naar mijn familie om een familiefeest te vieren. Enorme tafels, een zee aan lekkernijen, grote groepen mensen onder de 20. De vrouwen renden, iedereen bracht borden met eten, zorgde ervoor dat iedereen genoeg glazen en bestek had. Mannen vulden haastig hun glazen, joegen grappen na, vertelden levensverhalen. Ik weet het niet, waarschijnlijk had iedereen plezier, het waren de jaren 90, toen konden mensen zichzelf alleen maar plezieren met allerlei complexe gerechten en luidruchtige gezelschappen.
Maar die dagen zijn voorbij, maar de gewoonte om met luidruchtige gezelschappen samen te komen, voor 100 mensen te koken en dan de helft weg te gooien, blijft.
Nu is de waarheid, het beeld is een beetje anders. Jonge moeders concurreren met elkaar, die de verjaardag van hun kind beter zullen vieren. Ze nodigen elkaar uit voor de viering, scheppen op over gerechten, outfits, setting, nemen foto's om ze op het netwerk te plaatsen. Nu heeft het kind zulke verjaardagen dat er niet genoeg geld zal zijn! Animators, dure cafés, speelkamers, zelfs sterren worden door velen uitgenodigd, en de geschenken zijn zo duur! Maar het kind heeft dit allemaal niet nodig, in het algemeen is het alleen nodig voor de ouders.
Ik heb een bekende familie die heel bescheiden leeft, ze eten elke dag bijna dezelfde pasta, in alles ze verloochenen zichzelf, maar aangezien de feestdagen vooral naar dure restaurants gaan, genietend van hun keuken en dienst. Ik vroeg: waarom kunnen we dit niet allemaal compenseren, elke dag lekker eten en restaurants uitsluiten. Maar haar vriendin antwoordde dat doordeweekse dagen doordeweeks zijn, maar een keer per maand kreeft, kaviaar, carpaccio eten is precies dat!
Ik begrijp dit niet. Echt gelukkige mensen zullen niet zo leven. Ze hebben elke dag vakantie. Ik heb het niet over het feit dat ze elke dag dure maaltijden eten, en iets vieren met een plengoffer, nee, ze hebben gewoon altijd helder en smakelijk eten. Ze zijn elk uur gelukkig, en ze hebben dit contrast tussen het dagelijks leven en de vakantie niet nodig, ze proberen niet op te scheppen in het bijzijn van iemand, ze zijn zo goed!
Dat klopt, nietwaar? Waarom hebben we ons de hele december zo voorbereid, drukte, haast, grote tafels gedekt, en toen, knal, klokkenspel, en het gevoel van feest verdampte? Heb ik er zo een? En elk jaar, met elke "geweldige" vakantie, verlies ik gewoon de moed en wil ik niets vieren. Ik denk dat een persoon niet hoeft te wachten op een speciale gelegenheid om Olivier te koken of gasten uit te nodigen. Wat denk je?
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/po-nastoyashhemu-schastlivye-ljudi-ne-otmechajut-velikie-prazdniki.html
