Geef toe, ben je ooit, minstens één keer in je leven, bezocht door een paddensyndroom dat afgunst wordt genoemd? En iemand lijdt ze de hele tijd! Deze emotie is niet zo scherp als bijvoorbeeld jaloezie of wrok, maar is stabiel en langdurig. Afgunst vergiftigt het leven en eet een persoon van binnenuit op.
Waarom is het zo moeilijk voor mensen om het succes van iemand anders waar te nemen?
Misschien is het omdat ze hoge verwachtingen hebben. En ze ergeren zich er gewoon aan dat ze dagenlang moeten mopperen op een onbemind en zwaar werk, terwijl voor iemand alles heel snel en eenvoudig wordt gegeven.
Soms wordt afgunst jaloezie genoemd voor het leven van iemand anders. Maar het is niet hetzelfde. Er zijn er minstens drie betrokken bij jaloezie en twee bij jaloezie.
Beschuldig jezelf niet meteen van jaloezie. Helaas kunt u ook onschuldig zijn. En verbied jezelf niet om deze emotie te tonen, want je drijft het naar het onderbewustzijn, het zal niet helemaal verdwijnen, en dan zal het veel moeilijker zijn om ermee om te gaan.
De neiging tot afgunst kan een echo zijn uit de kindertijd. Als ouders hun kind voortdurend met andere kinderen vergelijken en zeggen dat zij beter zijn en hun kind slechter, kan dit leiden tot jaloezie.
Soms heeft iemand een zeer verhoogd rechtvaardigheidsgevoel en denkt hij dat iemand geluk heeft ten koste van hem. Trouwens, in dit geval verbergt een persoon zijn passiviteit onder het feit dat hij gewoon pech heeft. Hij ziet in iets of iemand de redenen voor zijn mislukkingen, in plaats van ze bij zichzelf te zoeken. En natuurlijk heeft iemand die succesvoller is de schuld van alles.
Een andere optie is wanneer een persoon zichzelf niet alleen met anderen vergelijkt, maar ook een minderwaardigheidscomplex heeft. En nogmaals, de wortels komen uit de kindertijd. Wanneer ouders hun kinderen met anderen vergelijken, proberen ze erop te wijzen dat kinderen niet goed eten, niet weten hoe ze zich moeten kleden zelfstandig, natuurlijk met de beste bedoelingen, het kind, in plaats van alles beter te doen, begint te voelen zelf defect. En het blijft in het hoofd voor het leven, wat een persoon ook doet, hij zal nog steeds erger zijn dan de rest.
Iemand die met ons op hetzelfde sociale niveau staat, is veel jaloerser. Met andere woorden, we zullen jaloers zijn op onze vriend die een nieuwe auto voor zichzelf heeft gekocht, en niet op een zakenman die een heel jacht heeft gekocht. Waar zijn we, en waar is de zakenman!
Heb je er ooit over nagedacht wat iemand zich inspant om te bereiken wat hij heeft bereikt? Misschien hoeft hij niet eens jaloers te zijn, maar hem te omhelzen en medelijden met hem te hebben? Hij werkt hard, sloot een lening af, is ondervoed, enzovoort. Ben je klaar voor zulke offers? Heb je het überhaupt nodig? Ik denk het niet!
Soms zijn mensen die te veel van zichzelf eisen, jaloers. Het is heel moeilijk voor hen om te begrijpen waarom ze alles goed en duidelijk proberen te doen, maar er komt nog steeds niets van terecht.
Meestal zijn mensen van 18 tot 27 jaloers en na 60 verdwijnt jaloezie volledig. Alleen door de jaren heen komen er velen bij dat het geen zin heeft om je zorgen te maken over wat anderen hebben, maar in plaats daarvan is het beter om degenen die in de buurt zijn te waarderen en wat er al is.
Soms motiveert het vergelijken van jezelf met anderen een persoon om zich te ontwikkelen, om beter te worden. Dit kan worden gezien als de witte kant van jaloezie, maar het zal nog steeds van binnenuit irriteren en eten.
En helaas, wat jaloezie ook veroorzaakt, er is altijd één enkele waarheid voor alle oorzaken! Een jaloers persoon richt zich alleen op extern succes, met andere woorden, hij probeert alleen mooi en rijk te lijken, in plaats van er één te zijn.
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/pochem-chelovek-zaviduet.html
