Dit is een bittere waarheid die niet mag worden ontkend. Niet alle mensen trouwen uit liefde. Zo ontwikkelen de omstandigheden, er is geen tijd om te wachten, er is geen geschikte kandidaat. Er zijn veel redenen, maar het resultaat is er één.
Mijn vriend is op deze manier getrouwd. Ze was al boven de 30, er waren geen vriendjes, ze mocht niemand. En ze ontmoette op een blind date met een man. Ze mocht hem niet, hij was veel ouder dan zij, en hij leek op de een of andere manier dom voor haar, ze wilde zo'n echtgenoot niet voor zichzelf.
Maar ouders, vriendinnen, collega's - iedereen begon haar ervan te overtuigen dat hij een goede man was. En zij is zelf geen jonge vrouw om fouten te vinden en zo aan te raken. Over het algemeen gaf mijn vriend, onder druk van anderen, het op en begon met die man te daten. Ze voelde geen liefde voor hem, en ze had nog nooit zoiets van hem gehoord, maar ze stemde in met het voorstel om met hem te trouwen.
Toen, vlak voor de bruiloft, verloor ze haar hele humeur. Ze wilde ineens trouwen, maar stapte toch uit. En dit is maar een enkel geval, en er zijn er duizenden in de buurt, ze zijn allemaal verschillend, maar de betekenis is hetzelfde.
En omdat het heel moeilijk is om iemand te vinden van wie je houdt. In onze jeugd zijn we er zeker van dat het mogelijk is, dat iedereen in de wereld zijn eigen zielsverwant heeft, en we zullen haar zeker ontmoeten. Maar na verloop van tijd, of liever met de leeftijd, komt het besef dat er veel mensen op de wereld zijn, en het is over het algemeen niet gemakkelijk om degene te vinden met wie het goed zal zijn.
En sommige mensen geven zelf toe dat ze in hun hele leven nog nooit iemand hebben ontmoet voor wie ze iets sterks zouden voelen. Omdat ware liefde onbereikbaar is. Om haar te ontmoeten, heb je zowel moed als verlangen nodig, evenals de mogelijkheid om mensen te leren kennen, en geluk is ook erg belangrijk.
Ja, de wereld is te groot voor twee liefhebbende harten om elkaar zonder problemen te ontmoeten. En velen willen zo graag een gezin, maar kunnen de ware liefde niet vinden. En ze zoeken, zoeken, en dan verstrijkt er te veel tijd, en ze kiezen iemand die ze min of meer leuk vindt. Het blijkt dat huwelijk en liefde totaal verschillende dingen zijn.
Idealiter hebben mensen veel gemeen, beginnen met daten en gaan dan trouwen. Maar de realiteit is vaak heel anders. Op een gegeven moment realiseert een volwassene zich dat je van elkaar kunt houden, maar niet bij elkaar kunt passen. En je kunt ook liefhebben, en dan begrijpen dat gevoelens alles overschaduwden. Niet iedereen doorstaat de tand des tijds, en daarom kiezen ze voor zichzelf degene met wie het gemakkelijker, gemakkelijker is. Omdat liefde gek en wanhopig kan zijn, maar het huwelijk niet, dat kan het niet.
Ze zeggen wel eens dat als je niet voor je dertigste trouwt, dat het dan klaar is, je door niemand meer nodig bent. En wat heeft iemand als 20+? Het werk is onstabiel, ervaring is bijna nul, er is geen volwassenheid. En nu begint iedereen in de buurt te trouwen, en er is paniek, de samenleving zet iemand onder druk, familieleden op iemand. En je moet trouwen niet voor de liefde, want je kunt er niet op wachten, maar gewoon zo dat het is. Alsof het huwelijk een soort taak in het spel is, en het moet worden voltooid.
Ja, veel mensen leven in het huwelijk met de onbeminden, en voor liefde is het een echte zegen om een gezin te stichten! Het huwelijk is in ieder geval een grote verantwoordelijkheid. Zelfs als je liefde hebt, zal het leven niet altijd mooi zijn, en er zullen problemen zijn, en misverstanden en ruzies zijn ook niet uitgesloten. En soms realiseer je je dat liefde niet het belangrijkste is in een relatie, het belangrijkste is respect voor elkaar, vriendelijkheid.
Onthoud dat je niet altijd kunt kiezen van wie je houdt, maar er is altijd een kans dat je zult houden van wie je kiest!
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/kak-mnogo-ljudej-v-brake-s-neljubimymi.html
