De jongen die op tweejarige leeftijd begon te roken: hoe ziet hij er nu uit?

Ardi Rizal uit Indonesië probeerde op tweejarige leeftijd zijn eerste sigaret. De jongen raakte al snel verslaafd aan de gewoonte: hij rookte twee pakjes per dag en was hysterisch toen ze hem probeerden te beperken. Aanvankelijk vonden de ouders het grappig, maar al snel had het gezin niet meer genoeg geld voor de "grappige" gewoonte van het kind. Het was echter niet zo eenvoudig om hem van sigaretten af ​​te krijgen. Ardi begon de hunkering naar nicotine te "grijpen" en verdiende zwaarlijvigheid. Nu is hij 14 jaar oud: wat was het lot van de kleine roker?

Sigaret in plaats van een fopspeen

Ardi Rizal werd geboren in Indonesië, in een klein dorpje op het eiland Sumatra. Zijn vader gaf hem zijn eerste sigaret voor de lol, en het kind begon zijn ouder met plezier te herhalen. Toen hij twee jaar oud was, rookte de jongen al als een stoomlocomotief, liet geen sigaretten uit zijn handen los en stak de ene van de andere aan. Maar daar had niemand last van, want in Indonesië wordt roken door kinderen en tieners als de norm beschouwd.

Volgens statistieken begint in dit land 80% van de kinderen te roken voordat ze 10 jaar oud zijn. Meer dan de helft van de gehele bevolking rookt regelmatig onder volwassenen. Dus een tweejarig kind met een sigaret in zijn mond werd een plaatselijk herkenningspunt, maar noch de ouders, noch hun dorpsgenoten maakten zich zorgen over hoe de gewoonte de gezondheid van het kind zou kunnen beïnvloeden.

Hoe ouder Ardi werd, hoe sterker de afhankelijkheid werd. De moeder van de jongen herinnert zich dat het onmogelijk was om hem te beperken. Hij rookte non-stop en eiste steeds meer sigaretten per dag. En als hij het niet begreep, gooide hij fenomenale driftbuien - hij huilde, schreeuwde en sloeg met zijn hoofd tegen de muur. Zijn gewoonte werd een noodzaak: zonder sigaretten werd Ardy lichamelijk ziek. De jongen voelde zich ziek, zijn hoofd torende, ontwenningsverschijnselen begonnen.

Junkfood in plaats van een sigaret

Toen Ardi vier jaar oud was, besloten zijn ouders dat met... rokenhet is tijd om te binden. Toegegeven, niet vanwege de gezondheid van het kind, maar omdat de kosten van sigaretten ondraaglijk zijn geworden voor een arm Sumatraans gezin. De jongen werd naar een revalidatiecentrum in Jakarta gebracht en moest daar enkele maanden worden achtergelaten. Thuis kon het kind immers nooit stoppen met roken.

Om Ardi van sigaretten af ​​te krijgen, moesten artsen ongelooflijke inspanningen leveren. Vanwege de leeftijd van het kind kon hij geen medicijnen krijgen die het ontwenningssyndroom verlichten. Bovendien is er geen manier om aan een vierjarige uit te leggen waarom hij zijn favoriete gewoonte zou moeten opgeven. Daarom vonden de artsen geen andere optie dan sigaretten te vervangen door iets dat de jongen ook plezier bezorgt.

Eten was zo'n alternatief. Om het sterke verlangen naar roken te compenseren, begon Ardi onvoorstelbare hoeveelheden voedsel te consumeren. Bovenal "hielp" het kind junkfood: calorierijk voedsel met veel suiker en vet. Artsen herinneren zich dat Ardi drie blikjes gecondenseerde melk in één keer kon eten en alles kon wegspoelen met zoete frisdrank. Maar dat was de enige manier om hem af te leiden van de gedachten aan sigaretten.

Overwinning op verslavingen

Op zesjarige leeftijd stopte het kind met roken, maar ontwikkelde het een eetstoornis en zwaarlijvigheid. Dus moest hij gered worden van een nieuwe verslaving: eten. Met de steun van de Indonesische Organisatie voor de Bescherming van de Rechten van het Kind wendden de ouders zich tot een voedingsdeskundige, die Ardi een goede voedingscursus voorschreef. Over het algemeen kostte het de jongen bijna twee jaar om zwaarlijvigheid en eetstoornissen te bestrijden. Pas toen hij acht jaar oud was, kreeg hij vorm en begon hij zich gezond te voelen.

Nu Ardi 14 jaar oud is, rookt hij niet en houdt hij zich nog steeds aan dieetbeperkingen: de jongen eet bijna geen snoep, hij probeert zich te concentreren op groenten en vis. Veel van zijn klasgenoten roken sigaretten, maar Ardi wil niet terug in de tijd. Hij zegt dat hij zich nog herinnert hoe moeilijk het was om eerst met de ene en daarna met de tweede verslaving om te gaan. Bovenal is het kind blij dat hij zichzelf geen ernstige gezondheidsproblemen heeft verdiend.

U zult ook geïnteresseerd zijn in het lezen van:

Een vlecht is een mannelijke schoonheid: door lang haar wil moeder haar zoon herkennen als een queer

De mooiste meisjes ter wereld zijn volwassen geworden: wat is er nu van hen geworden?