Hatice besloot met Nigar te trouwen en vond haar een waardige bruidegom - Matrakchi Efendi. Nigars hart en gedachten behoorden echter toe aan Ibrahim en het huwelijk was een last voor haar. Nigar kon de wil van de minnares niet weerstaan en accepteerde door hartzeer nederig de slag van het lot.
Voor haar toegewijde dienst regelde Valide een prachtige bruiloft voor Nigar, en na de ceremonie werd de bruid naar het huis van de bruidegom gestuurd.
Nigar wachtte met tranen in haar ogen op de bruidegom en de aanstaande huwelijksnacht. Ze had echter niet verwacht dat Matrakchi, die naar haar toekwam, drie keer zou zeggen: "Ik ga scheiden".
Nigar smeekte Matrakchi om niet van haar te scheiden en begreep niet waar ze schuldig aan was. Maar Matrakchi vertrok zonder uitleg en liet de bruid alleen in zijn huis achter.
Terwijl Nigar genoot van de tranen van haar schaamte, gingen de deuren van de kamer open en Ibrahim kwam de kamer binnen.
Voor de viering benaderde Ibrahim Matrakchi en herinnerde hem aan het verhaal van Victoria (Sadika). En ook dat het Ibrahim was die toen het leven van Efendi redde. Hiervoor eiste Ibrahim dat Matrakchi van Nigar zou scheiden, zelfs vóór de huwelijksnacht, en legde uit dat deze vrouw van hem was. Dat gaat gewoon over echtscheiding, niemand mag het weten. Dit is hun kleine geheim.
Ibrahim was zo verbaasd over het krijgen van 'zijn vrouw' dat hij niet merkte dat Behram, de voormalige gouverneur van Anatolië, die Ibrahim uit zijn functie had gezet, hun gesprek afluisterde.
Nigar bracht haar huwelijksnacht niet door met Matrakchi, maar met Ibrahim. En het lijkt erop dat Nigar de geluksvogel bij de staart ving. De band met de grootvizier zal haar echter veel verdriet en tranen bezorgen. Alles wat geheim is, wordt immers altijd duidelijk.
