Hoe zou het zijn om eenvoudig te leven als mensen elkaars gedachten konden lezen. Of misschien hebben we dit helemaal niet nodig, waarom moeten we soms weten dat iemand ons niet mag of ons kwaad wil doen? Maar toch, we kunnen de gedachten van andere mensen niet lezen, we weten niet wat een persoon voelt, waar hij aan denkt, welke emoties hem overweldigen. En het lijkt ons alleen dat er communicatie tussen ons is, het lijkt ons alleen dat we begrepen waar de ervaringen van de persoon over gaan, wat hij bedoelde toen hij iets aan ons antwoordde. Het lijkt ons gewoon.
Totdat je leert praten over je gevoelens, totdat je iemand vraagt of je hem goed hebt begrepen, er zal een misverstand tussen jullie ontstaan, wat aanleiding kan geven tot wrok, verwijten en andere negatieven Effecten.
Een persoon is niet in staat om de gezichtsuitdrukkingen van een persoon, de toon van zijn stem, gebaren correct te begrijpen. Als je dat denkt, overschat je jezelf enorm. Totdat je oprecht en eerlijk over je gevoelens wordt verteld, kun je niets volledig begrijpen. Omdat er veel onuitgesproken en onbegrepen blijft, beginnen we de verkeerde conclusies te trekken. Velen zoeken zelfs naar de emoties en gevoelens van mensen in berichten. Maar dit is hoe we de berichten lezen en niet in staat zijn te begrijpen wat voor soort ervaringen en gevoelens de persoon overweldigden toen hij ze schreef!
En om een persoon te begrijpen, is het helemaal niet nodig om psycholoog te worden! Het enige wat je hoeft te doen is directe vragen stellen, vragen wat de persoon werkelijk ervaart, hoe hij zich voelt, echte gevoelens. Dit is vooral belangrijk als het gaat om mensen die dicht bij ons staan. We moeten het ze vragen en we moeten naar ze luisteren! En ook wij moeten oprecht praten over onze emoties en gevoelens, d.w.z. het werkt twee kanten op!
Laten we zeggen dat het je lijkt dat iemand verplicht is om je excuses aan te bieden, en nu zit je te wachten tot de persoon dit doet, wacht gewoon en dat is het. Of je kunt een eeuwigheid wachten, omdat iemand misschien niet weet dat hij je ergens mee heeft beledigd. Als je met iemand praat, zwijg je gewoon, in plaats van te praten over je ervaringen en gevoelens. Je wacht tot de persoon je gedachten leest. Dit is vooral het geval bij koppels, een vrouw is ergens door beledigd en verwacht dat de man zelf vermoedt dat hij haar heeft beledigd. Maar je hoeft alleen maar alles direct te zeggen zonder hints!
Je moet altijd je gevoelens, emoties, verwachtingen delen. Hoeveel problemen in het leven zijn immers te wijten aan het feit dat er iets onuitgesproken blijft tussen mensen! Onlangs slaagde ik erin om met mijn oude vriend te communiceren. Jarenlang waren we stil en beledigd naar elkaar, maar ineens wilde ik weten hoe het met haar ging, wat er in haar leven gebeurde. En ik schreef haar, en we waren in staat om elkaar alles te vertellen wat kookte, om alle vragen en omissies op te lossen, om onze gevoelens te openen.
Ingewikkeld? En omdat het lijkt alsof ze je niet zullen begrijpen, probeer je van tevoren de reactie van de gesprekspartner te voorspellen, maar je kunt niet precies weten hoe hij zal reageren! Jij kan niet! Daarom moeten we vragen, we moeten spreken en we moeten luisteren!
Je kunt beginnen door openlijk met je vrienden over je gevoelens te praten en een simpele vraag te beantwoorden: "hoe gaat het met je?". Wat antwoord je meestal: "prima", "zal doen", "niets". Je denkt waarschijnlijk dat je deze vraag gewoon uit beleefdheid wordt gesteld, maar je kunt het zeker niet weten! Plots vergist u zich?
U kunt geen gedachten lezen en niemand kan dat. Daarom hoef je elkaar alleen maar te helpen door erover te praten!
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/ljudi-ne-umejut-chitat-mysli-drug-druga-o-svoih-chuvstvah-nado-govorit.html
