In mijn leven ben ik de werkelijk wonderbaarlijke vermogens van katten maar een paar keer tegengekomen. Toen ik erg ziek was, wilde de kat me geen pas geven, kroop van zijn liefde en genegenheid, als een gek, sliep op mijn helft van het bed toen ik opstond, alsof hij alle negativiteit in zich opnam. Zodra ik herstelde, bleef hij achter me, en over het algemeen niet meer reekalf. En op de een of andere manier begon ik het avondeten te koken, terwijl ze door het huis heen haar zaken deed. Dus mijn soep "rende weg" en overstroomde het vuur. Ik merkte niets, alleen de kat ging de keuken in en begon hartverscheurend te gillen, kijkend naar de kachel. Heeft me gered, mijn liefste, waarvoor hij een lekkere kat heeft gekregen.
Toen een buurvrouw me haar verhaal over een kat vertelde, schrok ik gewoon. Vroeger had ik haar waarschijnlijk niet geloofd, maar aangezien ik de hulp van een huisdier op mijn "huid" voelde, kon ik alleen maar versteld staan! Nu zal ik haar verhaal vertellen!
Polinka en haar man zamelen waarschijnlijk al acht jaar geld in voor een goed driekamerappartement. De hypotheek gaat niet over hen, ze woonden op een gehuurd en stelden geld op de rekening. Ze droomden zo veel dat ze hun eigen slaapkamer hadden en dat hun dochter haar eigen echte kinderkamer had. Eindelijk gebeurde er een wonder!
Polina is een erg bijgelovige vrouw, ze vertelde haar man meteen dat de kat als eerste het huis binnen moest komen. Maar de man snauwde gewoon, hij kon geen katten uitstaan, en vroeg zijn vrouw hem hier niet meer aan te herinneren.
Oké, we reden naar binnen, gingen zitten. Het appartement bevindt zich niet in een nieuw gebouw, maar niet slecht, gerenoveerd. De voormalige eigenaren veranderden de ramen, riolen en plakten zelfs nieuw behang voor de verkoop. Het had dus geen zin om alles opnieuw te doen. Natuurlijk was Polina van plan iets later voor zichzelf veranderingen aan te brengen, maar nu was dit niet nodig.
Op de allereerste nacht begon een soort poltergeist. De betraande dochter Zhenya kwam haar kamer uit rennen en zei dat ze daar de hele tijd iets kraakte, dat ze bang was en ging bij haar ouders in de slaapkamer liggen. De volgende ochtend ontdekten ze dat alle dingen uit de kast waren weggegooid, Zhenechka beweerde dat zij het niet was.
Ze belden de vorige eigenaar, en hij gaf toe dat zijn moeder in die kamer woonde, en stierf toen. Ze voelde zich erg ongemakkelijk en gooide constant dingen uit de kast. Hier begonnen de overblijfselen van het haar op zijn kalende hoofd te roeren bij Polinka's echtgenoot! En Polina zei nogmaals dat ze een kat nodig hadden! Ze zal het huis beschermen tegen boze geesten. De man schopte weer overeind, maar toen de volgende nacht een bloempot van de vensterbank viel, kwam het gezin bij elkaar en ging naar de kinderkamer om een kat te zoeken. De keuze viel op een eenjarige schoonheid van zwarte kleur met groene ogen. Ze noemden de kat Lizka en reden naar huis.
De kat uit de deuropening gedroeg zich vreemd. Ze boog zich voorover en siste. Polina verklaarde nogmaals bevestigend dat het huisdier iets voelt. Lizka liep door het appartement, ging Zhenechka's kamer binnen, ging tegenover de kast zitten en begon daar lang en voorzichtig te kijken. Toen ging ze zelfs naar de kast, opende de deur met haar poot, snoof en rende weg.
Ze ging niet meer naar de crèche, maar ze begon te kijken in de slaapkamer van Polinka en haar man. Eens 's nachts begon ze krachtig te miauwen, te snuiven en op de vensterbank te springen. Door het open raam was de wind te horen opklappen. Polina bleef zwijgend liggen en keek alles stomverbaasd aan. Plots was alles stil en Lizka viel uitgeput van de vensterbank op de vloer.
Vanaf die dag werd het stil in de slaapkamer en in de kinderkamer, Lizka verhuisde naar de woonkamer en Polina beweerde zelfverzekerd dat de geest van de grootmoeder eindelijk was vertrokken, zijn kat joeg hem weg. De echtgenoot wist niet dat hij zijn hoofd naar zijn slaap moest draaien of knikken. Het was maar al te geloofwaardig.
Alles is hier met de poltergeist, maar Polina zei ook dat Lizka slechte mensen aanvoelt. Een ver familielid ging bijvoorbeeld naar hen toe, leende al het geld, en Lizka beet hem altijd, siste naar hem, gedroeg zich ongepast. Het is tevergeefs dat ze niet meteen opletten. Ze leenden een groot bedrag en het familielid verdween.
En ook een jonge buurvrouw die zich aan Polinka's familie hechtte, begon langs te komen en propte zich in haar vrienden. Ofwel vraagt om zout, dan moet het in een gloeilamp worden geschroefd. Lizka siste naar haar en krabde haar zelfs. Toen dacht Polinka, het is niet voor niets dat de dame komt, niet met goede bedoelingen. En op de een of andere manier ging Polina's man het vuilnis buiten zetten, en Lizka volgde hem, rende de ingang in, ging op de deurmat zitten en maakte een plas. Dit was haar nooit overkomen. De man tilde het kleed op en er was een soort aarde, naalden, zei Polinka. Ze schreeuwde om niet aan te raken, vermoedde dat het de buurvrouw was die iets op de rassor gooide, alles in de schep gooide en het onder de deur gooide. De buurman was natuurlijk beledigd, maar bleef achter bij de familie.
Dit zijn de katten die ze zijn. Je gelooft het misschien niet of gelooft het niet, maar het blijft een feit. Honden weten hoe ze oprechte vrienden moeten zijn, en katten vechten voor harmonie en welzijn in het gezin! Hebben uw katten u in het leven geholpen? Deel verhalen in de comments!
Het originele artikel is hier geplaatst: https://kabluk.me/zhizn/koshki-chuvstvujut-bedu-i-oberegajut-svoih-hozyaev-ot-vsego-plohogo.html
