Het leven wordt soms hard, mensen beginnen bang te worden en ze stoppen ook met het nastreven van bepaalde doelen. Maar er blijft nog één doel: anderen een plezier doen. Maar echte vrienden worden niet gewonnen, ze worden gevonden... in gevecht.
Je hoeft door niemand aardig gevonden te worden! Er is een gezegde: "Ik ben niet voor iedereen een biljet van honderd dollar." Maar het wordt vaker gebruikt door degenen die graag vijanden voor zichzelf maken. Hier heeft hij iemand pijn gedaan, en het excuus is daar: 'Ik ben geen honderd dollarbiljet.' Of een persoon heeft iets slechts over zichzelf gehoord en zegt ook iets soortgelijks.
We weten niet hoe we andere mensen niet mogen! We zijn er net aan gewend geraakt om de wereld te haten, omdat er "vijanden in de buurt" zijn, of om ons aan iedereen aan te passen om iedereen een plezier te doen! Maar klopt dat?
Dit is inderdaad wat er met velen gebeurt. De wereld leek in twee kampen te zijn verdeeld. Sommigen haten iedereen, maken vijanden voor zichzelf, houden geen rekening met iemands mening. Anderen proberen daarentegen met iedereen op een rij vrienden te zijn, vleien, glimlachen, dienen, zich aanpassen. "Ik heb je zo goed geholpen!", En als er iets misging - "Ik vind het niet leuk, het is niet mijn probleem". Of waar komt het vandaan dat thuis alles gewoon vreselijk kan zijn, beledigingen, aanranding enzovoort, maar in het openbaar glimlachen alle gezinsleden, zijn beleefd en doen ze alsof ze fatsoenlijk zijn? Of je bent thuis en in het openbaar slecht, of je bent zowel daar als daar goed!
Kinderen houden echt niet van de wereld van volwassenen. Nee, ze willen natuurlijk allemaal snel volwassen worden, maar ze zijn er zeker van dat ze nu niet zullen zijn zoals de meesten van ons. Kinderen houden oprecht van liefde, ze weten soms niet hoe ze hun emoties moeten verbergen, ze proberen niet iedereen te plezieren, zich aan iedereen aan te passen. Ze leven gewoon, glimlachen, ontdekken iets nieuws voor zichzelf. En ze houden niet van de bedrieglijkheid van volwassenen die iedereen proberen te plezieren. "Je hebt een deuce, waarom breng je me te schande?", "Draag dit jasje niet, wat zullen de mensen zeggen!" enz.
En dit wordt gezegd door volwassenen die dag en nacht in oude kleren bij de tv zitten, hun bier drinken tot ze blauw worden, en dan de volgende ochtend brachten ze zichzelf in orde, deden iets moois aan, deden ze strijken en kauwen kauwgom in hun mond zodat ze niet naar dampen ruiken!
Er zijn natuurlijk creatieve presteerders onder volwassenen. Dit zijn mensen die hun dorst naar gerechtigheid niet hebben verloren, die weten hoe ze moeten haten en ook weten hoe ze vrienden moeten zijn, ze zullen tegen niemand doen alsof ze glimlachen: "Iedereen vindt me leuk", ze willen constant iets Doen. Ze stellen gewoon doelen voor zichzelf, gaan naar hen toe, vallen, staan op, gaan verder. En ze dansen voor niemand, passen zich aan niemand aan. Hieruit worden wetenschappers, politici, zakenmensen en Nobelprijswinnaars gemaakt! Ze hebben vertrouwen in hun gerechtigheid, in hun eigen sterke punten, en gaan voorwaarts. Wat blijkt dan: ze zijn de beste, mooie, gelukkige, slimme? Waarom hebben ze zoveel vertrouwen? En vertrouwen zou zonder reden moeten zijn, dan zal de juiste zaak opduiken!
Wanneer een persoon zijn doelen duidelijk kan verwoorden, zeg wie zijn vijand is, dan zullen gelijkgestemde mensen tot hem aangetrokken worden, zullen vrienden verschijnen. En als je doorgaat met het wieden van sommigen van jullie, herhalend: "Ik vind het niet leuk - jouw problemen", en anderen behaagt, dan zul je vroeg of laat zeker worden betrapt en gestraft voor "dubbele spionage"!
Allereerst is het belangrijk om je doelen te bepalen, om van jezelf te gaan houden en jezelf te waarderen. Geef mensen in geen geval wat ze willen zien, willen ontvangen, maar je mag niemand kwaad doen, onbeleefd zijn. Mensen om je heen moeten jezelf respecteren en waarderen zoals je bent!
Het originele artikel is hier geplaatst: https://kabluk.me/zhizn/perestante-staratsya-vsem-ponravitsya-pora-uzhe-prekratit-podstraivatsya-pod-kazhdogo.html