Uitdrukkingen van ouders kunnen in de loop van de tijd echte houdingen worden. Welke van deze houdingen bederven we het leven en het programma van het kind voor mislukking?
Veel van onze problemen komen uit de kindertijd. Twijfel aan jezelf, wantrouwen ten opzichte van de eigen gevoelens, perfectionisme of infantilisme - dit alles wordt op jonge leeftijd in het hoofd gezet. Vaak ouders en vaak met de beste bedoelingen. Ouders maken opmerkingen om het kind te beschermen tegen gevaar of om te kalmeren wat zij denken dat een stomme driftbui is. Deze onschuldige zinnen ontwikkelen zich uiteindelijk tot levensechte attitudes. Psychologen hebben vijf soorten giftige uitdrukkingen geïdentificeerd die een kind kunnen beïnvloeden en hun houding ten opzichte van het leven kunnen veranderen. Probeer ze zo zeldzaam mogelijk te houden in uw interacties met uw baby.
Installatie: "Niet doen"
Veel voorkomende zinnen: "Niet rennen, je zult struikelen", "niet in een boom klimmen, je zult vallen", "niet op de grond zitten, je zult verkouden worden", "raak het speelgoed niet aan, je zult het breken"
Meestal zeggen ouders dergelijke zinnen om het kind van een of ander probleem te redden. Psychologen zeggen echter dat in 60% van de gevallen het gevaar vergezocht is. De uitdrukking vliegt automatisch uit, meer voor zelfgenoegzaamheid, en geeft vaak overdreven angstige en achterdochtige moeders en vaders. Op de lange termijn geeft zo'n overbescherming een destructief resultaat. Ten eerste groeit het kind op met angst en het gevoel dat de wereld om hem heen vol gevaren is. Ten tweede, door alle verlangens van de baby in de kiem te onderdrukken, doden de ouders elk initiatief in hem. Op volwassen leeftijd zal zo'n kind honderd keer nadenken voordat het besluit een stap te zetten. Al is het maar een selectie pizza
Installatie: "Niet voelen"
Er zijn geen kleinigheden en onzin voor driftbuien van kinderen / istockphoto.com
Veel voorkomende zinnen: "Wees niet boos over kleinigheden", "en je denkt dat dit een probleem is", "je moet niet huilen om zulke onzin", "stop met lachen, mensen kijken"
Met dergelijke zinnen proberen ouders het kind vaak te kalmeren. Het blijkt gewoon nogal ruw en onhandig te zijn. Immers, wat volgens volwassenen "onzin" is en niet eens de aandacht waard, want een kind kan op dit moment het middelpunt zijn van al zijn vitale belangen. Voortdurend zeggen dat de baby "over een kleinigheid" huilt, mama en papa daarbij gevoelens van kinderen devalueren. Het kind leert zichzelf te begrijpen en begint zijn emoties te evalueren door het prisma van de meningen van anderen. Dit kan in de toekomst leiden tot afhankelijkheid van de publieke opinie en mogelijke depressie op basis van zelf zoeken.
Installatie: "Wees niet jezelf"
Veel voorkomende zinnen: "Masha helpt haar moeder, en je bent constant lui", "Kolya gaat naar voetbal en tennis, en je bent de hele tijd aan de telefoon", "de helft van de klas leest beter dan jij", "Vika is niet zo grillig"
Constante vergelijking van een kind met iemand anders in de letterlijke zin van het woord devalueert hem als persoon. Ouders proberen het kind tot bepaalde resultaten aan te sporen, maar ze krijgen het tegenovergestelde beeld. Het kind begint zich "underdog" te voelen - niet slim genoeg, sterk, atletisch, netjes en verderop in de tekst. Als de vergelijking indruist tegen de interesses en hobby's van het kind (nou ja, hij houdt niet van voetbal en tennis, zoals Kolya!), beginnen er twijfels te sluipen dat hij "de juiste persoon" is. Naarmate je ouder wordt, leiden deze twijfels tot eeuwige ontevredenheid met jezelf.
Installatie: "Wees geen kind"
Elk kind heeft het volste recht om jong te zijn / istockphoto.com
Veel voorkomende zinnen: "Je bent niet meer klein", "je bent al groot", "volwassen kinderen gedragen zich niet zo", "dit is voor kinderen, het is al lelijk dat je dit doet"
Doet de combinatie "volwassen kinderen" pijn aan iemands oren? Een kind heeft immers alle recht om kind te blijven. Proberen hem onafhankelijkheid inboezemen en om zijn leeftijd te benadrukken, dragen ouders vaak een overweldigende taak op de schouders van kinderen. Je kunt een kind niet dwingen om op te groeien met slechts één zin, en als hij zich als een baby wil gedragen, dan heeft hij die nu nodig. Door hem dit verwijt te maken, cultiveren vaders en moeders een onnodig schaamtegevoel bij het kind. Op volwassen leeftijd zal hij zichzelf geselen voor elke manifestatie van zwakte, aarzelen om hulp te vragen en zelfs de naaste mensen niet vertrouwen
Installatie: "Wees geen volwassene"
Veel voorkomende zinnen: "Je bent nog klein", "je bent nog een kind", "wat kun je hiervan weten", "het is te vroeg om erover na te denken", "ga niet, dit is voor volwassenen"
De omgekeerde houding vertelt het kind dat er geen rekening wordt gehouden met zijn meningen en wensen in het gezin. Het kind wordt door leeftijd op de achtergrond 'geduwd', waardoor hij twijfelt aan zijn eigen betekenis. Hierbij zijn twee ontwikkelingen mogelijk. Ofwel de baby "blijft weg" en zal zichzelf als klein beschouwen, ongeacht de leeftijd. Of hij gaat op zoek naar manieren en middelen om de aandacht op zich te vestigen en eindelijk gehoord te worden. In het eerste geval worden kinderen, die volwassen worden, nooit volledig volwassen. Ze twijfelen aan zichzelf en zoeken iemand die alle beslissingen voor hen neemt. In het tweede geval zal een persoon zijn hele leven gedoemd zijn om zichzelf en anderen te bewijzen dat hij iets waard is.
U zult ook geïnteresseerd zijn om te lezen:
15 tekenen dat je een slechte ouder bent
30 affirmaties die kinderen zouden moeten horen
