Dzhulida besloot wraak te nemen op Asla voor haar moeder en sloot haar op in een keuken gevuld met gas.
Julide droomde van wraak, maar op het laatste moment besefte ze wat ze had gedaan. Maar ze kon haar fout niet alleen herstellen. Daarom vluchtte ze, toen Ferha arriveerde, schandelijk.
Het meisje maakte zich zorgen om haar tante en haar toekomstige neef en wist niet in welke staat ze zich nu bevonden. Julide vroeg of ze Vildan had ontmoet en vertelde haar, een beetje bedrog, over haar daad. Dzhulida toonde berouw en vroeg Vildan naar het ziekenhuis te gaan om te informeren naar Asla's gezondheid en of ze aangifte had gedaan bij de politie.
In het ziekenhuis confronteerde Vildan Ferhat en hij vertelde haar over Djulida's daad, evenals dat het meisje Djuneita's geliefde was en dat ze samen kwaad deden aan hun familie.
Vildan was geschokt door wat ze hoorde. Toen ze Julide ontmoette, zei Vildan dat ze haar als een vriend beschouwde en dat ze achter haar man stond.
Julide ontkende het lange tijd niet en zei dat ze met Dzhuneit een vrij man was. Al die tijd heeft hij nooit naar haar gevraagd.
Vildan realiseerde zich dat Julida haar al die tijd had gebruikt om wraak te nemen op Asla. Maar hierop antwoordde Djulide dat iedereen zijn eigen hoofd op zijn schouders heeft. Julide herinnerde zich dat ze veel jonger was dan zij en daarom niet naar haar hoefde te luisteren. Vildan keek naar haar ex-vriendin en kon haar oren niet geloven.
Julide noemde Vildan onbeduidend. Niemand heeft ooit van haar gehouden of zal van haar houden. Zelfs haar moeder en broer mogen haar niet.
Vildan kon het niet uitstaan, gaf Julida een klap in het gezicht, draaide zich om en vertrok.
Julides woorden deden Vildan pijn. Veel ervan waren tenslotte waar. Bitter wel.
