Er is gesuggereerd dat het verlangen naar suiker een teken is van eiwittekort. Daarom is het niet onze schuld dat we aangetrokken worden tot snoep.
Er zijn zelfs enkele afzonderlijke onderzoeken geweest naar het verlangen naar suiker als een persoon bepaalde vitamines, sporenelementen of aminozuren mist. Maar gemiddeld is het meer een kwestie van gewoonte.
De meeste mensen houden van snoep. Het zit in onze genen. Op volwassen leeftijd houden we misschien van zout of zuur, of zelfs iets met een bitterheid, maar als onbewolkte baby geven we allemaal de voorkeur aan zoet. Vandaar de problemen.
Het is interessant dat we heel vaak vervangen door snoep wat we op andere gebieden van het leven minder hebben gekregen. Iemand grijpt stress, iemand beloont zichzelf ergens voor, iemand rekt het plezier van een feestmaal uit met een toetje. Dit is ook bijna normaal.
Dat wil zeggen, het is normaal om jezelf af en toe te trakteren op een zoete traktatie. Maar het zou slecht zijn om te veel te eten.
Hoe ermee om te gaan?
Er zijn universele technieken. Je kunt ze combineren of iets naar jouw smaak kiezen.
Gun jezelf 150 kilocalorieën aan tussendoortjes per dag. Dat wil zeggen, als je kapot gaat door een gebrek aan snoep, eet dan wat je lekker vindt, maar niet meer dan 150 kilocalorieën per dag. Calorieën tellen.
mengsels. Maak van jezelf een minder ongezonde traktatie. Als je snoep wilt, neem dan kleinere, maar meng met de noten. Deze dingen werken goed samen, maar noten zijn al een gezond voedingsmiddel. Het resultaat is half gezonde voeding. Al goed.
Volledige weigering. Dit is ook een optie. Verwijder alle suikers uit uw dieet, inclusief vruchtensappen en zo. Hiervan zal het meestal twee of drie dagen heel erg breken, en dan breek je gegarandeerd los, maar de kans bestaat dat je smaakgewoonten iets veranderen, en je wat minder trek krijgt van snoep. Een behoorlijke werkwijze.
Gom. Ze zeggen dat het helpt om het verlangen naar snoep te onderbreken.
Fruit. Houd ze bij de hand. Als je naar snoep grijpt, is het beter om fruit te nemen. Er is nog meer voordeel van fruit, zelfs zoete.
Sta op en ren. Ren op natuurlijke wijze weg van snoep. Als je zin hebt in een hapje, ga dan naar buiten en maak een wandeling. De kans bestaat dat de innerlijke verlanglijst wordt afgeleid.
Verbind de pad. Probeer goedkope snoepjes te vervangen door dure. De meeste mensen vinden het jammer om veel dure desserts op te eten. Dit is ook zo'n psychologisch kenmerk. Laat je genieten van een klein hapje.
Technische receptievoedsel. Eet het juiste voedsel en regelmatig. Misschien vaker. Vermijd acute honger. Tijdens zulke periodes kunnen mensen de vraatzucht gemakkelijk rechtvaardigen met snoep.
Gooi zoetstoffen weg. Het lijkt er alleen op dat ze snoep kunnen vervangen. Het lichaam is geen dwaas en begint in paniek te raken door zo'n bedrog. Dan eindigt het met gulzigheid.
Beloon jezelf. Gebruik het weigeren van snoep als een excuus om jezelf iets aangenaams te maken. Psychologen zeggen dat deze aanpak werkt als we onszelf op een gedifferentieerde manier belonen. Dat wil zeggen, voor een kleine prestatie bij het opgeven van snoep, zal er een kleine beloning zijn in de vorm van iets aangenaams. En voor een volledige afwijzing van snoep, kunt u uzelf verwennen met voortreffelijk entertainment. Zo leren onze hersenen zich beter te gedragen.
Plan je lunch. Mensen volproppen zich meestal van snoep als er niets te eten is en ze de eerste smakelijke traktatie moeten pakken die binnen handbereik is. Lunch plannen, boodschappen doen, nadenken over het menu. Hoe rustiger en oordeelkundiger je de maaltijd regelt, hoe kleiner de kans dat je in paniek iets zoets pakt.
Breid je sociale contacten uit. Probeer wat meer in de buurt te zijn van mensen die je leuk vindt. Soms vervangen we mensen door snoep.
Kortom, er zijn oneindig veel verschillende trucs waaruit je iets kunt kiezen. Experiment.
