Waarschijnlijk stond bijna elke vrouw ooit voor een zeer moeilijke keuze. Wat te doen, probeer de relatie te verbeteren of maak er een einde aan... Hij is verhuisd, het is verdrietig, maar de hoop is nog steeds dat het goed met hem gaat en dat het goed komt.
Het ergste is dat je jezelf voor de gek houdt, omdat je begrijpt dat er niets ten goede zal veranderen. Je hebt dit eerder meegemaakt, nietwaar? Je werd verliefd op een man, hij leek je bijna perfect. Hij sprak de juiste woorden tegen je, maakte je prachtig het hof en geleidelijk aan begon je echte gevoelens voor hem te krijgen.
Je wist dat er een onzichtbare band tussen jullie was. Maar toch probeerden ze niet erg verliefd te worden en dus meteen, waarom deze haast? Je hebt niet alles over jezelf verteld, je hebt niet tot het einde opengestaan, waardoor hij je kon bestuderen. En pas toen je ervoor zorgde dat alles echt is tussen jullie, besloot je je volledig over te geven aan je gevoelens. Maar de man is om de een of andere reden verhuisd.
Hij werd op de een of andere manier nerveus, geïrriteerd, boos, koud. Hij begon je te negeren, en dit was op het moment dat je dacht dat alles echt serieus was tussen jullie. Hij begon je sms lange tijd niet te beantwoorden, hij kon de telefoon niet opnemen als je belde, hij kwam met excuses om niet met je mee te gaan waar hij beloofde.
Zodra je in je gevoelens geloofde, besefte dat hij "de ware" was, de toekomst begon te plannen, begon hij weg te gaan. Hij bleek gewoon onvolwassen en egoïstisch te zijn. Je stond jezelf toe om te ontspannen, en hij stelde je teleur.
Nu ben je boos op jezelf omdat je dacht dat het deze keer anders zou zijn. Je wilt hem alles vertellen, je ziel uitstorten, vertellen wat er in je hart omgaat. Je zou hem willen vragen waarom er een kloof tussen jullie is ontstaan, waarom hij niet van je houdt, waarom de relatie niet is gelukt.
Maar luister alsjeblieft naar me! Hij verdient je gewoon niet! Je bent een sterke vrouw en je zult nooit om liefde smeken. Je moet al je kracht verzamelen en hem gewoon laten gaan. Laat hem gaan, want hij bleek een lafaard die zelf niet weet wat hij van het leven wil. Zelf begreep hij zijn gevoelens niet, hij speelde, hij bedacht iets voor zichzelf, en misschien wist hij hoe alles zou eindigen, en deed hij alsof om de een of andere reden.
Het is niet nodig om achter hem aan te rennen, het is niet nodig om hem te bewijzen dat je meer waard bent, dat je hem waard bent. Hij is een gewone jongen die je met beloften voedde, het is tijd om dit te beseffen en je romance uit je hoofd te krijgen.
Buig niet naar het niveau, probeer niet iets te lijmen dat niet kan worden gelijmd. Loop gewoon bij hem weg. Jouw geluk hangt niet van hem af. Als hij je zielsverwant was, zou hij nooit van je weglopen precies wanneer je meer dan wat dan ook ter wereld nodig had.
Word wakker, stop met leven in je denkbeeldige wereld! Je hebt het zelf gecreëerd, maar het zal nooit werkelijkheid worden, en dat weet je! Deze man is je tijd, je tranen en je zorgen gewoon niet waard. Je bent een sterke vrouw om aan zijn gevoelens te denken, te dromen dat alles goed zal komen tussen jullie. Stop met jezelf te kwellen met gedachten: hem bellen of niet. Accepteer gewoon dat jullie niet samen zullen zijn! Laat hem gaan!
Zet de slechte gedachten uit je hoofd en wacht niet op hem, hij waardeert je niet, hij is het niet waard. Je bent te cool, mooi, geweldig om achter iemand aan te rennen.
Laat los, volhard, je hebt gewoon tijd nodig en alles gaat voorbij! Smeek nooit om liefde en verlaat een relatie waarin je niet gewaardeerd wordt!
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/poleznoe/uhodite-iz-otnoshenij-v-kotoryh-vas-ne-cenyat.html
