Ik heb een breed, rond gezicht met grote, zware wangen, en wanneer de herfst en winter komen, vallen de volumes nog meer op voor anderen. In de winter kun je bovenkleding met een capuchon dragen (ik droeg altijd een donsjack of een jas van schapenvacht), maar in de tussenperiode tussen een hoedloze herfst en een ijzige winter, moet je je hoofd ook ergens mee bedekken. De hoed verwijdert de pony en alles wat verborgen was, kruipt verraderlijk naar buiten voor de show. Jarenlang koos ik uit twee kwaden: Kolobok worden of mijn oren bevriezen.
"Zet je hoed op!"
Het beeld van jonge mensen die “in stijl, chill en relax” een hoodie (hoodie) onder een leren jack dragen, inspireerde mij totaal niet. Laten we deze kieskeurige mode-experimenten overlaten aan jong en ontspannen. Ouderen en angstigen hebben behoefte aan een minimalistische klassieker.
Mijn hele leven heb ik geen hoed kunnen vinden! Om heel eerlijk te zijn, heb ik mijn hele leven een hekel gehad aan hoeden. Het leek me dat de hoed voor kinderen en skiërs met roze wangen was. Ook rooskleurig. Maar ik droeg ze. Zoals moeders ons vertellen dat we in de kindertijd een hoed moeten dragen, zo gaan gehoorzame kinderen mee met de stroom. En om eerlijk te zijn, ik droeg mijn zeldzame en laatste hoed meer dan 10 jaar, omdat ik niets beters voor mijn gezicht kon vinden.
Het probleem is dat dunne gebreide mutsen op een mollig, brutaal gezicht er komisch uitzien, terwijl dikkere mutsen met een volumineuze revers het gezicht vergroten. Je kunt geen hoed kopen in een online winkel zonder hem te passen, want vaak realiseer je je bij het passen dat hij te klein is.
Elegante Marusya
En ik heb ook een probleem met inwoners van kleine provinciesteden, van wie velen hopeloos vastzitten in de nauwelijks elegante jaren 90 of de wanhopig glamoureuze jaren 2000. Ik stopte met winkelen voor hoeden na een van mijn bezoeken een paar jaar geleden.
Ik ga naar de hoedenrijen, alle modellen zijn ofwel met griezelige kunstmatige pom-poms, die doen denken aan schurftige staarten pluche konijnen, of met mooie patronen of inscripties, strak gesneden met strass-steentjes of pailletten.
- Heb je niet gewoon hoeden zonder alles? vroeg ik voorzichtig
- Deeeeevushka, het is lelijk! Bijna niemand koopt deze bij ons, we zijn gestopt met bestellen...
In de jaren 90, als iemand het zich herinnert, kwamen kappen in de mode. Ik zat toen op school. Ik had twee kappen, en wat was het toen een genot om ze te dragen! Toen ze eenmaal in de was waren, deed ik een gewone vervangende sjaal aan. Een mooi meisje kwam naar school en ze plaagden me. "Collectieve boer", "Marusya", "grootmoeder", "vrouw voor een theepot" enzovoort. Ik deed mijn sjaal af en droeg hem niet meer. Dit is waarschijnlijk hoe dit stomme complex voor het leven is gevormd.
Dragen in het Russisch
Maar hoe stond een sjaal bij mij onder mijn brutale Russische volksgezicht! Sluit de wangen, bedekt de kin, geen sjaal nodig! Muts en sjaal in één! Ik heb altijd de foto's bewonderd van modieuze looks in de stijl van à la russe, die op de catwalk of in fotoshoots verschenen. En meisjes met hoofddoeken zagen er altijd stijlvol uit en zonder een vleugje provinciale chic, wat tot uiting komt in de beelden van typisch Russische schoonheden.
De afgelopen jaren heb ik mij laten inspireren door beelden van vrouwen met hoofddoeken uit oude films. Ze waren in de mode in de jaren 50 en 60, ze werden gedragen door Audrey Hepburn, Grace Kelly, Catherine Deneuve en tal van andere filmbeauties. En dit najaar begon ik voor het eerst constant een hoofddoek te dragen. En wat ben ik blij! Grote stap voor mij, kleine stap voor de mensheid.
Meisjes en vrouwen, draag wat je leuk vindt. Mode verdwijnt, maar je wangen, neus en haar zijn altijd bij je. Pas je stijl aan hen en je innerlijke gevoelens van "goed en slecht" aan en niet aan modetrends. Hun doel is tenslotte gewoon om ons elk jaar over te halen een nieuwe hoed, hoed, pet te kopen, zonder welke er geen leven is. En er is leven zonder hen. En hoe eerder het begint, hoe beter.
Auteur zonder hoofd: Marina Sidorina
