Als kind was ik geknepen, berucht en vreselijk onzeker. Ik wist niet wat voor echt ik was, hysterisch op zoek naar mezelf, dus haastte ik me op alle mogelijke manieren en veranderde vaak mijn handschrift. Dit werd opgemerkt door de Russische taalleraar: ze herkende mijn notitieboekje niet, viel in een verdoving van de letters, die een steile rol terug gaven. Omdat ze een goede psycholoog in haar leven was, vroeg ze me om na de les te komen. Toen ik dichterbij kwam, zei ze heel fijntjes:
“Als iemand van handschrift verandert, probeert hij zichzelf te breken en zijn karakter te veranderen. Doe het beter niet nog een keer. Accepteer jezelf zoals je bent."
Genie en doodle
Op het instituut, tijdens een lezing over psychologie, ging een gesprek over handschrift, en de leraar uitte dat mensen met een smal handschrifthek bijna altijd een slecht karakter hebben. Onze cursus keek me aan met een stille glimlach. Niemand kon zelfs maar iets van me afschrijven, omdat mijn notitieboekjes eruitzagen alsof een maniak er lol in had, hard, bijna tot aan de gaten, daar in elke regel een loodrechte omheining kervend.
Er wordt gezegd dat alle grote mensen een onleesbaar handschrift hebben. In dit geval kunnen artsen trots zijn op hun ongekende genie, erkend tijdens hun leven. Maar leraren, helaas! Een leesbaar handschrift is immers hun heilige plicht.
Toen ik op een school werkte, realiseerde ik me hoe moeilijk het brood van een leraar is, ook omdat je jezelf moet bewijzen als een getalenteerde decoder van schoolkrabbels. Zelfs toen merkte ik, en zie ik in het algemeen in mijn leven, dat het handschrift van vrouwen meestal mooier en begrijpelijker is dan dat van mannen. En als ik een man ontmoet met een mooi handschrift, dan raakt dat me vreselijk. Ik had een klasgenoot met een heel lief, vlak, slank en tegelijkertijd rond handschrift. Hij was trouwens linkshandig.
breek de bank
Een recente verlegenheid bij de bank bracht me op het onderwerp handschrift. Ik heb standaarddocumenten bijgewerkt, veel dingen ondertekend, maar ze... niet geaccepteerd! Ze zeiden dat mijn handtekening er niet uitzag als die op de handtekeningkaart, en om de een of andere reden was het handschrift zelf totaal anders, dus er konden problemen ontstaan. Ze moesten de documenten overtypen en ik moest schrijven zoals ik in de oude documenten schreef. Je eigen handschrift smeden is een andere zoektocht, zeg ik je!
Terwijl de bankmedewerker de documenten aan het uitprinten was, zei ze dat dit niet de eerste keer was dat ze dit hadden. En wat verrassend is: mensen zijn helemaal gestopt met schrijven met de hand, dus na een lange pauze van het handschrift van een respectabele ondernemer wordt als dat van een eersteklasser die net "letters" heeft geleerd anders schrijven.
Genezing per brief
Om verdere spellingsproblemen te voorkomen, besloot ik het probleem met alle verantwoordelijkheid te benaderen. Ze begon zoiets als een dagboek bij te houden met meisjesachtige gedachten, als enthousiaste groep achten, en begon haar werkzaken op te schrijven in een notitieboekje in plaats van in een smartphone. En het gevoel is ongelooflijk! Vreemd en grappig, maar het is waar. Het is verbazend prettig om weer grote teksten met de hand te schrijven. Je voelt je kalm en vredig, wat een volledig wetenschappelijke verklaring heeft.
De voordelen van schrijven op papier voor de geestelijke gezondheid werden voor het eerst besproken door James Whiting Pennebaker, een Amerikaanse sociaal psycholoog en hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Texas in Austin. Hij werd de grondlegger van "schrijftherapie", erkend door de American Psychological Association.
Verder onderzoek door de APA heeft uitgewezen dat handschrift niet alleen helpt om de negatieve emotionele ervaring te overleven die er "uitstroomde" papier, maar helpt ook om stress te verlichten, angst te verminderen, het geheugen te verbeteren en zelfs burn-out te bestrijden door in te werken op de hersenen als meditatie.
Onderzoek uitgevoerd in de Verenigde Staten bij kinderen en adolescenten met ADHD en dyslexie, in bewees opnieuw de onvoorwaardelijke voordelen van het schrijven van tekst met de hand, wat helpt om te focussen en te stoppen spanning.
In een studie genaamd De pen is sterker dan het toetsenbord, ontdekten Pam Muller en Daniel Oppenheimer dat: studenten die colleges met de hand opnemen, begrijpen de stof beter dan degenen die gebruiken laptop. De eerstgenoemden waren zich zeer bewust van en gemakkelijk reproduceerbare informatie, terwijl de laatstgenoemden een meer oppervlakkige interpretatie hadden van wat ze typten.
De Amerikaanse coach Daphne Gray-Grant (hierboven afgebeeld) adviseert om beide schrijfmethoden te combineren. Als voorbeeld noemt ze de ervaring van de klassiekers van de literatuur van de 20e eeuw, die een typemachine hadden in plaats van een computer. Toen ze in de beginfase over de plots dachten, gebruikten ze pen en papier, net als veel moderne schrijvers. Dus ze doet het zelf, de effectiviteit van beide methoden voor verschillende doeleinden erkennend. Schrijven op papier helpt je na te denken, en typen versnelt het werk, waardoor het resultaat beter leesbaar is.
Dus, vrienden, we krijgen dubbele bladeren!
© Anastasia Sergeicheva
