“Mijn lieve meisje, als je eens wist hoeveel ik van je hou! Al mijn gedachten gaan alleen over jou, ik wil echt dat je echt gelukkig bent. Maar het leven is zo moeilijk en er zullen veel beproevingen in het verschiet liggen die je alleen zult moeten doorstaan om sterker te worden.
Vergeef me, mijn kleintje, dat ik je een sterk hart heb gegeven. Het zal je vele jaren kosten om te begrijpen dat niet iedereen van je zal houden. Er zullen littekens zijn, maar je sterke hart laat je niet opgeven!
Ik zie hoe aardig je bent. Op sommige momenten ben je zo onschuldig, slim, sta je open voor de wereld, hou je van iedereen om je heen, zie je alleen het goede in mensen. Het doet me pijn om na te denken over hoe je zult veranderen als je je plotseling realiseert dat je gebruikt bent. Zul je dezelfde zijn, zul je dezelfde soort zijn, vertrouwend, liefdevol?
Alsjeblieft, mijn liefste, vergeef me dat ik van mij onbaatzuchtige liefde voor anderen heb geërfd, jij, net als ik, ziet ook het goede in mensen. Zelfs degenen die het helemaal niet verdienen.
Nu ben je nog een kind. Je bekijkt alles met belangstelling, je houdt van je leven, je geniet van elk moment. Je kunt je niet eens voorstellen dat de wereld vol kwaad is, vol gevaren en pijn. Ik wil echt niet dat je hiermee te maken krijgt, maar het is zeker niet te voorkomen. En het ergste is dat die mensen van wie je heel veel houdt, pijn zullen veroorzaken!
Ik zou alle lessen die ik in mijn leven heb geleerd in je hart en in je hoofd willen leggen, maar dit is helaas niet mogelijk. Je moet zelf ervaring opdoen, je moet zelf alles begrijpen. Zelfs als ik je elke dag vertel over hoe wreed de wereld is, hoeveel slechte mensen er zijn, over de waarheid van het leven praat, zal mijn ervaring nog steeds niet de jouwe worden.
Nu voel je zo diep alles wat er met je gebeurt. Maar al snel zul je niet alleen de charme van de hele wereld voelen, maar ook de pijn ervan. Ik hoop dat je op een dag zult begrijpen dat het geen last is, maar je gave om diep te voelen.
Ik weet dat veel ouders heel blij zijn dat hun kinderen zijn zoals zij, maar integendeel, ik hoef u alleen maar om vergeving te vragen. Omdat ik mezelf uit mijn kindertijd nu in jou zie. Dezelfde vrolijke, vertrouwende, onschuldige kleine man die goed wil doen voor anderen, die om anderen geeft, die goede daden doet. Ik weet dat dit alles dan in je kracht zal groeien, maar eerst zul je veel pijn moeten ervaren. Ik vraag je vergeving hiervoor, mijn lieve dochter!
Mijn zon, je helpt me mijn pijn te vergeten, leer me weer van het leven te genieten, de moed niet te verliezen als er iets ergs gebeurt. Je lijkt zo op mij in je kindertijd, en ik ben trots op je, je vriendelijkheid, oprechtheid, uitstraling!
Mijn baby, je weet hoe je moet vergeven, zelfs ik, want ik ben niet perfect, en ik kan het soms bij het verkeerde eind hebben. Hierdoor voel ik me gekwetst en beschaamd. Hoe kun je tenslotte zo'n puur kind beledigen. Je hebt al geleerd om je behoeften te verdedigen, om jezelf te verdedigen. Zelfs nu ben je slimmer en wijzer dan ik, omdat je mensen een tweede kans geeft, je ziet het goede in anderen, je weet zeker dat ze vergeving verdienen. Je lijkt veel beter voorbereid om deze wereld te ontmoeten, je zult op een dag vleugels krijgen die je zult leren gebruiken!
Ik ben geen perfecte moeder, ik heb mezelf nooit als zodanig beschouwd. Maar als je mij kiest, dan verdien ik het. Hartelijk dank hiervoor! Ik ben echt trots dat je mijn dochter bent!
Mijn lieve prinses, ik weet dat je hart op een dag ook zal breken, maar ik weet zeker dat je de wereld kunt veranderen. Omdat je ongelooflijk stralend bent, verlicht je alles om je heen met jouw licht. Het belangrijkste is om niet te veranderen, niet te breken, vooruit te gaan.
Na verloop van tijd zul je beseffen dat magie niet bestaat, maar ik wil echt dat je toch in het onmogelijke blijft geloven. Wat zou ik graag willen dat de tijd stopte en dat je langer kind kon zijn. Zodat we samen kunnen zijn, zodat ik je kan beschermen tegen de boze wereld, zodat je me voor je laat zorgen. Maar dit is onmogelijk...
Ik hou van je, mijn kleintje. Je lijkt zo veel op mij. Misschien wil je mij, en de hele wereld, op een dag laten zien dat je totaal anders bent, dat je helemaal niet bent zoals ik. Ik zal het accepteren, maar toch blijf je voor mij mijn lieve, mijn geliefde dochter. En ik zal altijd trots op je zijn, mijn prinses!”
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/poleznoe/pismo-ot-materi-k-docheri.html
