Sultan Suleiman probeerde zijn hele volwassen leven een goede commandant en heerser te zijn. En aangezien zijn verhaal tot in onze tijd is gekomen, waarover veel boeken zijn geschreven en 4 films zijn opgenomen, is zijn doel bereikt.
Suleiman gaf leven en nam het weg zonder zijn bevel, zelfs een blad van een boom durfde niet te vallen, niettemin zijn we allemaal sterfelijk, en in het leven van de soeverein waren er pijnlijke verliezen, waar hij zijn hele leven spijt van heeft gehad. Sommige verliezen waren tegen zijn wil, andere naar zijn wil.
Valide Sultan
Sultan Suleiman behandelde zijn moeder met respect en respect. En zij was het die, ooit vermoedend dat er iets mis was, Suleiman redde van de dood (de vergiftigde kaftan).
Aishe Sultan Hafsa hield van haar kinderen en maakte zich grote zorgen over hen, wat haar gezondheid aantastte. Valide verliet deze wereld op 54. En voor Suleiman was het een groot verlies.
Ibrahim Pasha
Ibrahim Pasha was een gewone slaaf, maar voor Suleiman werd hij een hechte persoon, vriend en metgezel.
Suleiman, die soeverein werd, promoveerde snel zijn vriend in functie, gaf toestemming om met zijn geliefde jongere zus te trouwen en gaf later het bevel om hem te executeren.
Zo'n bevel kwam voor velen als een verrassing, maar de soeverein begreep dat naast hem niet dezelfde Ibrahim was, die hij al vele jaren kende, maar wiens man geruïneerd was door trots en ijdelheid.
De executie van Ibrahim voor de soeverein was een zware slag, en tot aan zijn dood herinnerde hij zich de dagen die hij bij hem had doorgebracht.
Hatije Sultan
Suleiman was de enige zoon in zijn familie, maar had 5 zussen. En de meest geliefde zus was Khatije Sultan, die altijd bij haar broer was, van hem hield en hem respecteerde.
Hatice kon de soeverein niet vergeven voor de executie van haar echtgenoot, en ook zij kon dit verlies niet accepteren. Daarom, nadat hij zijn dood had gewroken door Alexandra Anastasia Lisowska te ontvoeren, ging Hatice vrijwillig op weg naar Ibrahim.
Shehzade Mustafa
De oudste zoon van Mahidevran was de belangrijkste kandidaat voor de troon. De mensen en de janitsaren hielden van Mustafa en wilden hem op de troon zien, en hiervoor waren ze klaar om Suleiman van de troon te werpen. De liefde van de mensen bracht Shehzade tot de dood.
Angst voor zijn eigen leven en macht dwongen Suleiman om een moeilijke beslissing te nemen - om zijn eigen kind te executeren.
Bovendien kon de soeverein na de executie Mustafa niet eens met eer begraven, aangezien hij hem als een verrader beschouwde.
Het verlies van de eerstgeborene was een groot verlies voor Suleiman, waar hij zijn hele leven om treurde. Maar hij nam de beslissing, niet als vader, maar als soeverein.
Shehzade Jihangir
Jihangir was het jongste en ziekelijke kind van Suleiman. Hij was een vriendelijke, goed opgeleide, maar grillige shehzade. Jihangir mocht doen en zeggen wat anderen niet mochten. Maar voor de Shehzadeh was Mustafa een idool.
Nadat hij zijn oudere broer had verloren, begon Jihangir eten en drinken te weigeren, wat grote gevolgen had voor zijn gezondheid. De jongere shehzade kon de ziekte niet aan en ging na Mustafa naar een andere wereld.
Misschien is dit het enige verlies dat Suleiman als vader heeft geleden, en niet als meester.
Khurem Sultan
Love Suleiman en Alexandra Anastasia Lisowska kan alleen maar benijd worden. Toen Suleiman ziek was, verliet Alexandra Anastasia Lisowska hem niet, en toen Alexandra Anastasia Lisowska ziek werd, vestigde Suleiman, in strijd met alle tradities en wetten, zijn vrouw in zijn kamers, om geen moment van haar te scheiden.
Alexandra Anastasia Lisowska stierf in de armen van de liefde onder de prachtige dichtregels die de meester van haar hart voor haar schreef.
Het verlaten van Alexandra Anastasia Lisowska was een moeilijke test voor Suleiman. Hij stortte zich in eeuwige duisternis, waarin hij bleef tot zijn laatste ademtocht.
Shehzade Bayazid
In de serie werd ons getoond dat Bayazid werd geëxecuteerd door Selim, maar het bevel voor zijn executie werd gegeven door Suleiman zelf. Maar veel historici beweren dat Bayazid door de soeverein zelf werd geëxecuteerd.
Bayezid begon tegen zijn broer Selim in opstand te komen, maar de vorst vatte de opstand van de zoon op als een persoonlijke belediging. Hij was bang dat Bayezid met het leger naar hem toe zou gaan, dus besloot hij de zoon van de rebellen kwijt te raken.
De executie van zijn zoon, zij het uit eigen vrije wil, liet een litteken achter op het hart van de soeverein.
Maar in dit geval nam hij opnieuw een beslissing als heerser van de wereld, vergetend dat hij ook een vader is.
