Meningen over de straf in het proces van de opvoeding van een kind van vandaag zijn twee diametraal tegenovergestelde concepten. Sommige mensen geloven nog steeds dat de straf is een integraal onderdeel bij de vorming van een harmonieuze persoonlijkheid. Andere strikt ervan overtuigd dat de straf alleen degradeert, waardoor een negatief stempel op het geheugen van het kind voor een mensenleven. Betekent dit uit de gulden middenweg, en dat psychologen aanbevelen?
In feite, om een persoon te brengen, nooit gestraft - het is een utopie. En de straf is inderdaad een integraal onderdeel van het onderwijs, omdat het kan het kind altijd het gevoel de grenzen van wat is toegestaan door het verhogen van de verantwoordelijkheid voor hun daden. Alleen straf straf strijd.
Het kind van wie de ouders worden geslagen voor de geringste overtreding, obscene taal, Gedwongen urenlang op zijn knieën in de hoek, gedoemd tot een ongelukkige jeugd te staan, en in de toekomst, en het volwassen leven, doordrongen van een laag zelfbeeld en wantrouwen over de hele wereld. Dit gedrag van de ouders heeft niets te maken met het onderwijsproces. Dit is slechts een manifestatie van geweld. Maar de straf, het is niet in een vlaag van ouderlijke emotie is bijna altijd in het voordeel van de ontwikkeling van productieve en kruimels in de beste kwaliteit.
De belangrijkste fout die ouders:
Het ontbreken van een specifieke uitleg van de redenen voor het vonnis. Als inderdaad de straf in de gegeven omstandigheden, is het onvermijdelijk dat voor de uitoefening ervan duidelijk en gemakkelijk uit te spreken moet zijn, voor het kind zal worden gestraft. Als een pipsqueak niet begrijpen, want wat zijn bepaald gedrag is gepland straf, alle volgende acties zullen absoluut nutteloos zijn.
Consistentie en integriteit - is een van de fundamentele axioma's van het onderwijs. Als u gisteren gestraft haar fidget voor een bepaalde overtreding, want het was niet in de stemming, maar vandaag is het dezelfde actie het is toegestaan, als het stof was opgetrokken, deze emotionele schommelingen zijn niet alleen educatieve proces, maar niet kruimels te begrijpen in de toekomst, waarvoor kan worden gestraft. Als gevolg hiervan, dit gedrag zorgt ervoor dat de ouders in de toekomst alleen maar stress en angst bij het kind.
Gebrek aan fysieke straf. Method "en de paus" is achterhaald, en de waarheid te vertellen, nooit in het proces van het onderwijs heeft een positieve dynamiek. elk lijfstraffen is een daad van geweld. En geweld is absoluut onaanvaardbaar voor zowel volwassenen of, vooral voor kinderen. We moeten alternatieve straffen van toepassing zijn op het kind te vinden, zonder het gebruik van fysiek geweld. Anders, in de toekomst zal hij psychische problemen worden geconfronteerd.
tijdigheid van de straf Het is belangrijk in het proces van het verhogen van een kind. Recall van een perfecte act van een week is absoluut irrationeel. De straf moet gewoon perfect voor een kind handelen zijn. Op deze manier zal hij in staat om onderscheid te maken tussen hun acties in de toekomst en begrijpen wat hij verantwoordelijk is.
Differentiatie van straf en beloning. Veel ouders in het proces van het bestraffen van het kind geschenken gegeven om hem te ver van te straffen. Het kan categorisch niet worden gedaan, omdat het kind om precies te weten welke gaven zijn door hem eerder als een teken van aanmoediging voor goed gedrag en op geen enkele wijze verband houdt met de huidige straf ontvangen. En als een kind nu schuldig was, verliest hij de mogelijkheid om te krijgen wat je wilt in de toekomst, maar niet verliezen wat hij eerder had ontvangen. Dit gedrag helpt ouders kruimels in de toekomst verantwoordelijk zijn voor hun daden, leren hun emoties en acties te controleren.
Het verbod op de openbare straf. Om het gevoel van eigenwaarde van het kind niet te verwonden, hem straffen "tête-à-tête." Straf als buitenlandse mensen geen effect zal hebben, alleen vernederen van het kind en de oorzaak bitterheid in uw richting.
We kritiek op de wet, maar niet een kind.Wanneer kritiek begint in de richting van de baby, het is zijn erg gekwetst en beledigd. De hersenen ontvangen kruimels slechts een zin: "Ik hou niet van." Om dit te voorkomen, moet je niet het kind en zijn actie te bekritiseren. De zinsnede "om te kwetsen klein - het is een slechte daad" klinkt veel zachter dan "Je bent slecht gedraagt, het kwetsen van kinderen." Kinderen meer dan wie dan ook dit verschil te voelen, dus heel voorzichtig zijn met de woorden - ze kunnen radicaal andere betekenis dragen.
Ook zeker over vragen waarvoor in ieder geval kan niet schelden het kind
